بزرگنمايي:

پیام خراسان - سالمندان، گنجینه‌هایی گران‌بها از تجربه‌های بسیار و اندوخته‌های گران بارند. این تجربه و اندوخته سالمندان، می‌تواند راهنما و راه گشای جوانان و کسانی باشد که هنوز در سراشیبی مشکلات زندگی، تجربه‌ای ندارند.
به گزارش ایسنا منطقه خراسان جنوبی، از چه باید بنویسم، از موهای سپید و کمر خمیده‌اش، از درد دل‌ها و دل شکسته‌اش، از فرزندانی که به سختی قد کشیدند و آینده‌ای درخشان دارند اما حال پدر و مادر پبرشان باید در اتاقی کوچک زندگی کنند و روزهایی را به تنهایی بگذرانند.
سالمندی و پیر شدن و با روزگار ضعف هم آغوش شدن، یک جریان طبیعی و عمومی در نظام آفرینش است. انسان نیز خواه ناخواه زندگی را از دوران کودکی و ناتوانی آغاز کرده، مرحله جوانی و قدرتمندی را پشت سر می‌گذارد و به تدریج با سختی‌های روزگار پیری و سالمندی دست به گریبان می‌شود.
قرآن کریم، مراحل سه گانه حیات انسان را این گونه بیان فرموده است: «این خدای بزرگ است که شما را از نطفه ضعیف آفرید و در شرایط ضعف و ناتوانی پرورش داد. بعد دوران قدرت و جوانی به شما بخشید و سپس روزگار ضعف و پیری را برای شما مقررداشت»؛ بنابراین، دوران سالمندی، مانند دوران کودکی و جوانی، یک سیر طبیعی جهان خلقت انسان و در واقع مرحله پندپذیری، عبرت آموزی و به کارگیری تجارب دوران‌های گذشته است.
سالمندان، گنجینه‌هایی گران‌بها از تجربه‌های بسیار و اندوخته‌های گران بارند. این تجربه و اندوخته سالمندان، می‌تواند راهنما و راه گشای جوانان و کسانی باشد که هنوز در سراشیبی مشکلات زندگی، تجربه‌ای ندارند.
در فرهنگ اسلامی و ایرانی، مجموعه افراد فامیل، به بزرگ خاندان احترام می‌گذارند و در کارها با او مشورت کرده و در اختلافات به رای و نظر و داوری‌اش ارج می‌نهند. گاه سخنی از سوی این بزرگان آتش فتنه‌ای را خاموش ساخته و یا تفرقه و کدورتی را به وفاق و هم دلی و آشتی مبدل می‌سازد.
وجود آنان در خانواده مایه دل گرمی، امید، انس و معاشرت فامیل است. از این رو رسول خدا(ص) فرمودند: «برکت و خیر ماندگار، همراه بزرگ ترهای شماست» و در سخن دیگری از ایشان است که: «پیرمرد در میان خانواده‌اش، هم چون «پیامبر» در میان امّت است» و این سخن اشاره به همان نقش محوری، فروغ بخشی، صفاآوری و نیز هدایت و ارشاد است که در وجود آنان نهفته شده و این جایگاه، شایسته تقویت و تکریم است.
سالمندان عمری را صادقانه در راه رفاه و آسایش فرزندان خویش صرف کرده‌اند و با ایثار و جان فشانی‌ها، هستی و عمر خود را در راه رشد و تربیت فرزندان در طبق اخلاص گذاشته‌اند؛ از این رو لازم است که به عنوان اولین مرحله تشکّر و قدردانی، از سوی فرزندان مورد تکریم و احترام قرار گیرند.
یکی دیگر از موارد تکریم، مشورت با آنان و ارج نهادن به نظراتشان در مسائل مختلف است. تا بدین وسیله، هم سالمندان مورد توجه و احترام قرار گیرند و هم نسل جوان و میان سالِ جامعه، با بهره گیری از وجود پر برکت آنان و استفاده از تجربیات گران بهای ایشان، در جاده پرپیچ و خم زندگی کم تر دچار مشکل شوند.
بنابراین صدایی از درون وجودم نهیب می‌زند و مرا به یاری و دستگیری از سالمندان و پیران فرامی‌خواند. با قلبی مشتاق به یاری‌اش می‌شتابم و خود را در مقابل اندوخته‌های گران بهایش کوچک و حقیر می‌یابم. در برابرش زانوی ادب می‌زنم تا از وجود پربرکتش بهره‌ای گیرم و در مسیر پر فراز و نشیب زندگی، از تجارب گران مایه او استفاده کنم تا به درون پرت گاه‌های تاریک نلغزم.
اگر احترام و ادب نسبت به سالخوردگان در اعمال و رفتار ما تجلی یابد، فرزندان ما نیز با چنین فرهنگی پرورش می‌یابند. از این روست که امام صادق(ع) فرمودند که: «به پدرانتان نیکی کنید تا فرزندانتان نیز به شما نیکی کنند» و نیز امام علی(ع) می‌فرمایند: «به بزرگانتان احترام کنید، تا کوچک ترها شما را محترم شمارند».
احترام به پیران در مکتب اسلام
در دنیای غرب که مبادی ایمانی و مکارم اخلاقی به سستی گراییده و عواطف انسانی و محبت‌های خانوادگی ارزش خود را از دست داده است، پدران و مادران سال خورده و ناتوان، وضع رقّت بار و اسف انگیزی دارند. نه ایمان کاملی در دل‌های فرزندان است که برای خدا آنان را تکریم کنند و نه فضایل اخلاقی در نظرشان ارزشی دارد که به عنوان حق شناسی، آن‌ها را محترم شمارند. در همین دنیای غرب، با استفاده از دستگاه خودکشیِ آرام، سال خوردگان آمریکایی می‌توانند به زندگی خود پایان دهند. وسایل ارتباط جمعی آمریکا، این دستگاه را کمک بزرگی به هزاران پیرمرد و پیرزن آمریکایی می‌دانند که به دلیل کهولت سن و اوضاع رقت بار زندگی، قصد خودکشی دارند.
اما در جامعه اسلامی ما که بیش‌تر مردم از نعمت تعالیم اسلامی برخوردارند و ارزش سالخوردگان در جامعه و در بین افراد خانواده حفظ شده است، به پدر و مادر و سالمندان خویش با دیده تکریم و عطوفت نگاه می‌کنند و آنان را کم و بیش مورد رافت و محبت خویش قرار می‌دهند.
فعالیت 14 مرکز شبانه‌روزی توانبخشی در خراسان جنوبی
جمیله رضازاده، معاون امور توانبخشی بهزیستی خراسان‌ جنوبی در گفت‌وگو با ایسنا به فعالیت 14 مرکز شبانه‌روزی مختص معلولان، سالمندان و بیماران روانی مزمن در استان اشاره کرد.
وی افزود: شش مرکز سالمندان با 135 نفر، سه مرکز توانبخشی و نگهداری از معلولان ذهنی با 360 نفر، سه مرکز درمانی و توانبخشی بیماران روانی مزمن با 110 نفر، یک مرکز معلولان جسمی حرکتی با 12 نفر و یک خانه کوچک معلولان ذهنی با شش نفر، آماده ارائه خدمت هستند.
معاون امور توانبخشی بهزیستی خراسان‌ جنوبی بیان کرد: طبق مصوبه هیئت محترم وزیران در سال 97، به مراکز شبانه روزی درجه یک، ماهیانه 640 هزارتومان به ازای هرنفر و مراکز درجه 2 ماهیانه 583 هزار تومان به ازای هر نفر یارانه واریز می‌شود.
رضازاده ادامه داد: در صورت ترخیص معلولین و سالمندان به خانه مبلغ 180 هزار تومان ماهیانه به خانواده برای نگهداری تعلق می‌گیرد.
وی اظهار کرد: خانواده‌هایی که برای نگهداری از سالمند یا معلول دچار مشکل مالی هستند با استفاده از کمک هزینه ترخیص و یا نگهداری در منزل به مبلغ 150 هزار تومان می‌توانند مشکل را حل کرده و خود مسئولیت نگهداری را برعهده گیرند.
معاون امور توانبخشی بهزیستی خراسان‌ جنوبی یادآور شد: متاسفانه در جامعه تکریم والدین بسیار کم رنگ شده است و با وجود این که سالمند نیاز به مراقبت در خانواده دارد فرزندان وی از این کار دریغ می‌کنند.
سخن آخر
باید تمهیداتی اندیشید تا فرهنگ اسلامی و ایرانی در خانواده‌ها حفظ شود و نسل جوان را از روی آوردن به فرهنگ رقت بار غرب بازداریم و نگذاریم که سالخوردگان ما هم چون بیش تر غربی‌ها در اواخر زندگی خود، با غربت پیری و تنهایی همنشین شوند.
چه بسا با مشورت و راهنمایی یک سالمند توانا و مهربان، می‌توان از بسیاری از ضررها در خانواده و حتی جامعه جلوگیری کرد. از این رو، قشر سالمند جامعه برای جوانان و حتی میان سالان بهترین هادی و راهنما هستند و شایسته است بر توانمندی هایشان ارج نهاد و از تجربیاتشان چراغی فراروی راه آینده برگزید.
تهیه و تنظیم: زهرا حمیدی
انتهای پیام