بزرگنمايي:

پیام خراسان - رمضان فصل در آغوش گرفتن پروردگار است؛ آنگاه که با تمام عظمتش ما را به خود می‌خواند.
  اعمال این روز به شرح زیر است:
دعای روز بیست و هفتم ماه مبارک رمضان 
اللهمّ ارْزُقْنی فیهِ فَضْلَ لَیْلَهِ القَدْرِ وصَیّرْ أموری فیهِ من العُسْرِ الی الیُسْرِ واقْبَلْ مَعاذیری وحُطّ عنّی الذّنب والوِزْرِ یا رؤوفاً بِعبادِهِ الصّالِحین.
خدایا روزی کن مرا در آن فضیلت شب قدر را وبگردان در آن کارهای مرا از سختی به آسانی و بپذیر عذرهایم وبریز از من گناه وبارگران را ای مهربان به بندگان شایسته خویش.
«نماز شب» بیست و هفتم رمضان
چهار رکعت است و در هر رکعت یک حمد و تَبارَک الَّذى بِیدِهِ الْمُلْک بخواند و اگر نتواند بیست و پنج مرتبه توحید بخواند.
دعاى شب بیست و هفتم
یا ماَّدَّ الظِّلِّ وَلَوْ شِئْتَ لَجَعَلْتَهُ ساکناً وَجَعَلْتَ الشَّمْسَ عَلَیهِ دَلیلاً ثُمَّ
اى امتداد دهنده سایه که اگر مى‌خواستى آن را در یک‌جا ساکن مى‌کردى و قراردادى خورشید را بر آن سایه رهبر سپس
قَبَضْتَهُ [اِلَیک] قَبْضاً یسیراً یا ذَاالْجُودِ وَالطَّوْلِ وَالْکبْرِیاَّءِ وَالاْلاَّءِ لا
آن را به آسانى تدریجاً دربرگرفتى اى صاحب جود و عطا و کبریاء و نعمت‌ها معبودى جز تو
اِلهَ إ لاّ اَنْتَ عالِمُ الْغَیبِ وَالشَّهادَهِ الرَّحْمنُ الرَّحیمُ لا إ لهَ إ لاّ اَنْتَ یا
نیست که داناى غیب و شهود و بخشاینده و مهربانى معبودى جز تو نیست اى
قُدُّوسُ یا سَلامُ یا مُؤْمِنُ یامُهَیمِنُ یا عَزیزُ یاجَبّارُ یا مُتَکبِّرُ یا اَللّهُ
منزه از هر عیب اى بى خلل اى ایمنى بخش اى مراقب بندگان اى نیرومند اى مقتدر اى بزرگوار اى خدا
یا خالِقُ یا بارِئُ یا مُصَوِّرُ یا اَللّهُ یا اَللّهُ یا اَللّهُ لَک الاْسْماَّءُ الْحُسْنى
اى آفریننده اى ایجاد کننده اى صورتگر اى خدا اى خدا اى خدا از آن تو است نام‌هاى نیکو
وَالاْمْثالُ الْعُلْیا وَالْکبْرِیاءُ وَالاْ لاَّءُ اَسْئَلُک اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ
و نمونه‌هاى والا و کبریاء و نعمت‌ها از تو خواهم که درود فرستى بر محمد
وَ الِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تَجْعَلَ اسْمى فى هذِهِ اللَّیلَهِ فِى السُّعَداَّءِ وَرُوحى
و آل محمد و این‌که نامم را در این شب در زمره سعادتمندان قرار دهى و روحم را
مَعَ الشُّهَداَّءِ وَاِحْسانى فى عِلِّیینَ وَاِساَّئَتى مَغْفُورَهً وَاَنْ تَهَبَ لى
با شهیدان و احسان و نیکیم را در بلندترین درجات و گناهم را آمرزیده و ببخشى بر من
یقیناً تُباشِرُ بِهِ قَلْبى وَایماناً یذْهِبُ الشَّک عَنّى وَتُرْضِینى بِما
یقینى که همواره ملازم قلب من باشد و ایمانى که شک و تردید را یکسره از من دور سازد و خوشنودم سازى بدانچه
قَسَمْتَ لى وَ اتِنا فِى الدُّنْیا حَسَنَهً وَفِى الاْخِرَهِ حَسَنَهً وَقِنا عَذابَ
نصیبم کرده‌اى و بده به من در دنیا نیکى و در آخرت نیکى و نگاهم‌دار از عذاب
النّارِ الْحَریقِ وَارْزُقْنى فیها ذِکرَک وَشُکرَک وَالرَّغْبَهَ اِلَیک وَالاِْنابَهَ
آتش سوزان و روزیم گردان در این شب ذکر خود و سپاسگزاریت را و شوق و رغبت بسویت و بازگشت
وَالتَّوْبَهَ والتَّوْفیقَ لِما وَفَّقْتَ لَهُ مَحَمَّداً وَ الَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّهُ عَلَیهِ
و توبه به درگاهت و موفقم بدار بدانچه موفق داشتى بدان محمد و آل محمد را درود تو بر او
وَعَلَیهِمْ.
و بر ایشان باد.
انتهای پیام