مناقب و کرامات امام رضا(ع)به روایت علمای اهل سنت
سياسي
بزرگنمايي:
پیام خراسان - تهران- ایرنا- روزنامه خراسان در صفحه اندیشه با اشاره به کرامت های امام رضا(ع) از دیدگاه علمای اهل سنت، نوشت: امام رضا(ع) در منظر دانشمندان و علمای اهلسنت نیز، جایگاهی رفیع و مقامی والا دارند. به دیگر سخن، تنها قلب های شیعیان، شیفته آن امام همام نیست؛ بلکه شعاع نافذ علم و زهد امام رئوف(ع)، مرزهای کلامی و اعتقادی را درنوردیده است.
در این گزارش که در شماره یکشنبه 24 مرداد 1395 خورشیدی به قلم جواد نوائیان رودسری منتشر شد، آمده است: «غیاث الدین بن همام الدین»، مشهور به «خواندمیر»، عالم شهیر شبه قاره هند، در شرح فضایل امام رضا(ع) می نویسد:«اقارب و اجانب از مشرق تا مغرب، بر وفور علوشان و سُمُوّ مکان آن امام وافر احسان، اعتراف داشته اند و دارند و اقاصی و ادانی، بلکه جمیع افراد انواع انسانی، مناقب و مفاخر آن حمیده مآثر را، بر صحایف ضمایر نگاشته اند و می نگارند. کرامتش از هرچه تصور توان کرد، بیشتر بُوَد و امامتش، به موجب نص آباء بزرگوارش، معین و مقرر.»(خواندمیر؛ 1450)
**ارادت علمای اهلسنت به ساحت ثامن الحجج(ع)
«محمد بن طلحه نصیبی»، عالم مشهور اهل سنت، در کتاب خود، «مطالب السؤول»، امام هشتم شیعیان را با واژگانی سراسر احترام و تکریم، می ستاید و مینویسد:«علی بن موسی(ع) را ایمانی در نهایت بود و شأن و منزلتی داشت به غایت. شخصیتش در برگیرنده صفات برجسته و مکارم اخلاق بود و رفتارش، نشان می داد که از تبار رسول گرامی اسلام(ص) است. در مناقب او هر چه سخن بگویم، باز کم است.»(نصیبی؛ ص295) «نصیبی» به این فرازها اکتفا نکرده و در کتابش، برخی کرامت های آن حضرت را هم نقل کردهاست.
مورخان معروف و مشهور سنی مذهب، مانند «طبری» و «ذهبی»، امام رضا(ع) را فاضل ترین، باتقواترین و دانشمندترین شخصیت دوران خود، لقب داده اند. «محمد بن احمد ذهبی» در کتاب «سیر اعلام النبلاء»، از امام رضا(ع) با عنوان «الامام السیّد» یاد می کند و آن حضرت را شایسته خلافت و حکمرانی بر تمام مسلمانان می داند.(ذهبی؛ ص387)
«مسعودی»، مورخ مشهور نیز، دیدگاه سایر مورخان و علمای بزرگ اهل سنت را درباره امام رضا(ع)، در کتاب ارزشمند «مروجالذهب» تکرار میکند و می نویسد:«فلم یجد فی وقته احداً أفضل و لا أحقّ بالأمر من علی بن موسیالرضا(ع)؛ در آن زمان، هیچ فردی بهتر و مُحِق تر از علی بن موسی الرضا(ع)، برای امر خلافت، پیدا نمی شد.»(مسعودی؛ ص339) «عبدا... بن اسعد یافعی»، عالم اهل سنت و شافعی مذهب هم، در کتاب خود، «مرآه الجنان»، امام رضا(ع) را ستوده و آن حضرت را دارای مناقب بسیار دانسته است.(یافعی؛ 10) همچنین، در میان علمای معاصر اهلسنت، «مؤمن شبلنجی»، در کتاب ارزشمند «نورالابصار»، در تکریم امام رضا(ع) بسیار کوشیده است. «شبلنجی» روایت مشهور «سلسله الذهب» را در کتاب خود نقل کرده و امام را با القاب «صابر»، «زکی»، «ولی» و «رضا»، ستوده است.
«محمد بن حِبّان بُستی» نیز، یکی دیگر از علمای مشهور اهل سنت است که شیفته کرامات و مناقب امام رضا(ع) بود. وی در کتاب خود با عنوان «کتاب الثقات»، درباره جایگاه و کرامات آن حضرت می نویسد: «علی بن موسی الرضا(ع)، از بزرگان، دانایان، نخبگان و بزرگواران اهل بیت(ع) و بنی هاشم است. روایاتی که از او نقل شده است، جملگی ثقه و معتبرند. من بارها مرقد مطهر او را زیارت کرده ام. زمانی که در توس بودم، هر مشکلی برایم پیش می آمد، مرقد مطهر علی بن موسی الرضا(ع) را زیارت و برای برطرف شدن مشکلم دعا می کردم؛ پس دعایم مستجاب و مشکلم حل می شد. این کار را به دفعات تجربه کردم و جواب گرفتم. خداوند ما را بر محبت مصطفی و اهل بیتش(علیهم السلام)، بمیراند.»(کتابالثقات؛ 475)
«ابن حِبّان» یکی از برجسته ترین علمای اهل سنت در قرن چهارم هجری قمری است. «ذهبی» در «سیر اعلام النبلا»، او را «علامه» و «شیخ خراسان» می نامد و از علمای بنام عصر خود می شمارد (ذهبی؛ 92) در کتاب های روایی اهل سنت هم، روایات پرشماری از امام رضا(ع) به چشم می خورد. دو روایت مشهور نقل شده از آن حضرت، یعنی «سلسله الذهب» و «الایمان»، بیش از سایر روایات مورد توجه علمای اهل سنت قرار گرفته است.
برخی از آنها مانند «اسحاق بن راهویه»، درگذشته به سال 238هـ.ق، «احمد بن حرب نیشابوری»، درگذشته به سال 234 هـ.ق؛ «یحیی بن یحیی»، درگذشته به سال 226 هـ.ق و «محمد بن اسلم توسی»، در زمره کسانی هستند که حدیث «سلسله الذهب» را بی واسطه، از امام رضا(ع) روایت کرده اند. «محمد بن اسلم توسی»، یکی از افرادی است که پس از ورود امام(ع) به نیشابور، از آن حضرت تقاضای نقل حدیث کرد.
**ارادت شعرای اهل سنت به امام رضا(ع)
حکایت توجه و ارادت شاعران بزرگ سنی مذهب به امام رضا(ع) هم، جالب و شنیدنی است. «شیخ عبدالرحمن جامی»، شاعر بلندآوازه ایرانی که در میان اهلسنت، به ویژه در خراسان، جایگاهی مهم و معتبر دارد، ضمن ابیاتی، به مدح حضرت ثامن الحجج(ع) می پردازد و می نویسد:«سلامٌ علی آل طه و یس/ سلامٌ علی آلِ خَیرِ النّبیین؛ سلامٌ علی رَوضَهٍ حلّ فیها/ امامٌ یُباهی بهِ المَلَکُ وَ الدّینُ؛ امام بحقّ، شاه مطلق که آمد/حریم دَرَش قبله گاه سلاطین؛ شه کاخ عرفان، گل شاخ احسان/ دُرِ دُرجِ امکان، مَه بُرج تمکین؛ علیّ بن موسی الرّضا کز خدایش/ رضا شد لقب، چون رضا بودش آیین؛ ز فضل و شرف بینی او را جهانی/ اگر نَبوَدت تیره چشم جهان بین؛ پی عطر روبند حوران جنّت/ غبار درش را به گیسوی مشکین؛ اگر خواهی آری به کف دامن او/ برو دامن از هرچه جز اوست برچین.»
«خالد نقشبندی شافعی»، شاعر و عارف قرن 12 هجری قمری نیز، پس از زیارت مضجع شریف امامرضا(ع)، درباره مقام والای آن حضرت، چنین سرودهاست: «این بارگاه کیست کز عرش برتر است/ وز نور گنبدش همه عالم منور است؛ بهر نگاهبانی کفش مسافران/ بر درگهش هزار چو خاقان و قیصر است؛ این بارگاه قافله سالار اولیاست/ این خوابگاه نور دو چشم پیمبر است؛ این جای حضرتی است که از شرق تا به غرب/ وز قاف تا به قاف جهان سایه گستر است؛ این روضه رضاست که فرزند «کاظم» است/ سیراب نوگلی ز گلستان «جعفر» است.»
**جایگاه والای زیارت امامرضا(ع) در میان علمای اهلسنت
حرم مطهر امامرضا(ع) در مشهد توس، از دیرباز مورد احترام علما و بزرگان اهل سنت بودهاست. «عبدالحی بن احمد بن عماد» در کتاب «شذرات و الذهب»، مینویسد:«علی بن موسیالرضا(ع)، امام ابوالحسن الحسینی که آرامگاهش در توس است حرمی بزرگ و زیبا دارد که محل آمد و شد زائران است.»(شذراتالذهب؛ ص14) «ابنحجر عسقلانی» نیز، در کتاب «تهذیبالتهذیب»، ضمن نقل روایاتی از امامرضا(ع)، تعدادی از بزرگان و علمای اهل سنت، مانند «ابی بکر بن خزیمه» را زائر دائمی مرقد مطهر آن امام همام می داند و می نویسد:«شدت تکریم و تعظیم ابن خزیمه نسبت به مرقد علی بن موسی الرضا(ع) شگفت انگیز بود و تضرع و توسل وی به آن مکان مقدس، انسان را به حیرت وا می داشت.»(تهذیب التهذیب؛ 388)
این ماجرا، توسط «حاکم نیشابوری» نیز، نقل شده است. بی تردید، این تکریم ها و زیارت های مداوم، نقش مهمی در توسعه و گسترش بارگاه ملکوتی ثامن الحجج(ع) داشته است. بخش های معتنابهی از بناهای موجود حرم مطهر رضوی، توسط حکمرانانی بنا شده است که شیعی مذهب نبوده اند. یکی از مشهورترین این افراد، «گوهرشاد»، همسر فرهنگ دوست «شاهرخ» تیموری است که بنای عظیم مسجد گوهرشاد، با همت و هزینه او ساخته شد. پیش از «گوهرشاد» نیز، در دوره های سامانی، غزنوی و خوارزمشاهی، حکمرانان خراسان اهتمام فراوانی نسبت به توسعه و تزئین حرم مطهر امام رضا(ع) داشتند.
*منبع: روزنامه خراسان
**گروه اطلاع رسانی**9128**2002
-
يکشنبه ۲۱ مهر ۱۳۹۸ - ۲۳:۰۳:۴۳
-
۴۶ بازديد
-
ایرنا - خراسان رضوی
-
پیام خراسان
لینک کوتاه:
https://www.payamekhorasan.ir/Fa/News/183501/