بزرگنمايي:

پیام خراسان - یک پژوهشگر دین و استاد دانشگاه گفت: حقیقت دینداری به وفای عهد، راستگویی و حسن اخلاق است، اما معیارهای کنونی جامعه ما در جهت مقابله با غیبت و دروغ و تهمت نیست.

 حجت‌الاسلام محمدرضا زائری، در نشست «نه به ظالم، در مکتب حسینی» با اشاره به تعبیر جاماندگان اربعین، عنوان کرد: گاهی این تعبیر به کار می‌رود که ما جامانده هستیم. در واقعیت فرهنگ دینی ما، جاماندن وجود ندارد؛ فرقی نمی‌کند که در چه مکانی و در چه زمانی حضور داریم، اما اینکه باور و عقیده ما حسینی هست یا نه، اهمیت دارد.
زائری با تأکید بر اهمیت و جایگاه سرزمین مقدس کربلا، ادامه داد: البته مکان، شرف و افضلیت خود را دارد. با این حال، زمان و مکان قراردادهای ما هستند و ما آن را تعیین کرده‌ایم؛ در صورتی که در عالم حقیقت زمان و مکان وجود ندارد. ممکن است کسی آن طرف دنیا زندگی کند، اما به حرم امام رضا(ع) نزدیکتر از من و شما باشد.
وی افزود: در تشریح حادثه کربلا ما فقط به افراد حاضر در شب و روز عاشورا اشاره می‌کنیم، اما خیلی‌ها در کربلا نبودند، ولی با دل‌های خود امام را همراهی کردند. قرآن وقتی از زمان قیامت سخن می‌گوید با فعل ماضی حرف می‌زند و این درست است؛ چراکه از همان ابتدا دنیا نبوده و آخرت اصالت داشته است، ما باید خود را جلو ببریم و از آن زاویه به موضوع نگاه کنیم.
زائری اظهار کرد: امام حسین(ع) خود فرمود کسانی در میدان نبرد با ما هستند که هنوز به دنیا نیامده‌اند؛ دین آمده تا شاخص‌های ذهنی ما را به هم بزند، ما گمان می‌کنیم هر کس که ریش بلند دارد و سجده و رکوع طولانی‌تری انجام می‌دهد، مؤمن‌تر است، اما این‌طور نیست. مهم حال و درون انسان است. دین آمده تا این نگاه را به ما معرفی کند، تا دیگر، معیار شخصیت‌ها و افراد نباشد.
وی اضافه کرد: امام زمان(ع) یک حقیقت است و ما منتظر این حقیقت هستیم. این مسئله که امام زمان(ع) به چه وسیله‌ای می‌آید یا با لباس عربی و عبا ظهور می‌کند یا به‌گونه‌ دیگری می‌آید، اهمیت ندارد. درحال حاضر و با پیشرفت دانش وقتی می‌گویند مردم ظهور امام زمان(ع) را بر روی دیوارهای خانه یا کف دست خود مشاهده می‌کنند، برای همه قابل فهم است.
زائری با بیان اینکه «معیار دینداری جامعه ما این است که یک روحانی شلوار جین نپوشد، یا فردی کراوات نزند. مکتب حسینی آمده تا معیارها و اصول ما را درست کند»، عنوان کرد: ما بنده و عبد اشخاص و افراد نیستیم. هر کسی اشتباه کند به او گوشزد می‌کنیم. مبنای شناخت ما حق است، نه آدم‌ها. وقتی آدم‌ها شاخص باشند ما می‌گوییم چرا این فرد این کار را کرد؟ در حالی که اصل موضوع یک حقیقت است؛ عالم ما عالم باطن و معناست و قوانین نظام خلقت ثابت است. دعا قرار است برکت خدا را به حرکتِ ما بدهد و قرار نیست هیچ تغییری در مسیر و قوانین ثابت ایجاد کند.
وی افزود: در نظام خلقت، قانون هم این است که اگر ظلم به کسی کردی، ظلم به تو برمی‌گردد. حالا فرقی نمی‌کند ظالم حزب‌اللهی باشد یا نباشد. این قوانینِ ثابت با تغییر قیافه‌ها عوض نمی‌شود. پاک‌بودن و لقمه حلال در هر جای دنیا هم که باشد اثر خود را دارد و هرکس به آنچه از خوب و بد می‌دانسته عمل کند، نتیجه کار خود را می‌بیند.
مدیرمسئول ماهنامه خیمه، ادامه داد: ما در فرهنگ دینی خود لفظ امر به معروف و نهی از منکر را به کار می‌بریم. می‌گویم معروف، چون معروف عُرف جامعه است. قرآن هم از ما می‌پرسد به آنچه فهمیدی عمل کردی یا نه؟
وی بیان کرد: ایرانی‌ها شیعه شدند چون شیفته نور بودند. آنان می‌گفتند فکر، رفتار و گفتار باید نیک باشد. ایرانی‌ها نور را با این تقسیم‌بندی سه‌گانه گمشده خود می‌دانستند. به یک‌باره مکتبی را شناختند که همه ابعاد نوری زندگی را با جزئیات معرفی کرد.
زائری عنوان کرد: ظلم ذاتاً بد است نه اینکه چون یزید آن را انجام داده، بد شده است. تصمیم درست در طول زندگی و آینده ما اثرگذار است و عکس آن، تصمیم غلط زندگی را از بین می‌برد. این‌جا اگر حق را شناختی، مسائل حل می‌شود. در زمان ظهور نیز همه مردم عالم امام حسین(ع) را می‌شناسند. امروز هم می‌بینید که در سراسر جهان پرچم امام حسین(ع) بلند است و به همین دلیل امام زمان(عج) خود را فرزند حسین(ع) معرفی می‌کند. خدا می‌خواهد مظلومیت امام حسین(ع) همه‌جا شناخته شود؛ چراکه در این مکتب، اصالت با مخالفت علیه ظلم است.
این پژوهشگر دینی، اظهار کرد: باید ببینیم در ادوار مختلف تاریخ چه گذشته است. در طول تاریخ یک جریان به نام انقلاب اسلامی با تمام انتقاداتی که به آن داریم، بعد از قرن‌ها مقابل استکبار ایستاده و این عدالت‌طلبی یک فضیلت درونی بوده و این فضیلت درونی حق و عدل است. اگر فردای روز اربعین من آنگونه نشان دادم که تا قبل از اربعین نیز بودم، معلوم است اصالت داشته‌ام.
زائری ضمن اشاره به تبلیغ مکتب حسینی در جهان، گفت: وقتی از یک حقیقت مطلع می‌شویم، آن را نشر می‌دهیم. در این زمینه دانشجوی ما یک وظیفه فردی دارد که این وظیفه او با سایر افراد جامعه فرقی ندارد، اما دانشجو یک وظیفه صنفی متفاوت دارد و اگر کسی در حوزه تخصص خود وقت نگذارد و کار نکند، این‌جا ظلمی مرتکب شده است.
وی با تشریح وظیفه انسان در مقابل دیدن ظلم و ظالم، ادامه داد: گاهی در تعیین مصداق ظلم اشتباه می‌شود. هرکس برداشت خود را ظلم می‌پندارد. برای حل این مشکل، جوامع قانون حقوقی برای تعیین مصداق ظلم قرار می‌دهند. در این چارچوب قانونی من به اندازه توان خود مسؤول هستم. این معیار قانونی هم وظیفه ما را مشخص می‌کند و هم از هرج‌ومرج در جامعه پیشگیری می‌کند.
زائری با بیان اینکه «اساساً مناسک شیعه می‌تواند به آفت دچار شود و همواره باید نسبت‌به آفت‌پذیری ارزش‌ها نگرانی داشت»، گفت: اصل جریان عدالت‌خواه از افتخارات دانشگاه است، اما اینکه واقعیت نظام‌های سطح جامعه ما را چه کسی باید پیگیری کند، نیازمند بحث است. دیدن این ظلم‌ها طغیان ایجاد می‌کند، برای حل این مسئله باید سیستم اصلاح بشود.
این پژوهشگر دینی ادامه داد: وجود تراکم فردمحوری در کشور ما و آمدن پادشاهان مختلف در طول زمان ما را به فردمحوری عادت داده است. ما بلد نیستیم با همدیگر کار کنیم و این محیط اجتماعی ما را به هم می‌زند و رابطه‌ها را به جدایی می‌کشاند.
انتهای پیام