بزرگنمايي:

پیام خراسان - ایسنا/خراسان رضوی دبیر هیأت اندیشه‌ورز وزارت ورزش و جوانان از تلفیق واقعیت فوتبال و واقعیت زندگی گفت و عنوان کرد: وقتی هواداران وارد ورزشگاه می‌شوند، فرد تجلی خودش را در میان جمعیت می‌بیند.

رضا شجیع در نشستی با عنوان «بررسی ابعاد فقهی، جامعه شناختی و جامعه پژوهشی فوتبالی ورود زنان به ورزشگاه آزادی» که در دانشکده الهیات دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد، اظهار کرد: مظفرالدین شاه را به دیدن فوتبال بردند، او پس از مدتی حوصله‌اش سر رفت و گفت 21 توپ دیگر به این‌ها بدهید تا اینقدر به دنبال توپ ندوند. برخی از نگاه‌های ما به فوتبال شاید به همین اندازه ساده‌انگارانه است.
وی ادامه داد: از همین رو با چنین نگاهی می‌گویند که این فوتبال مگر چه چیزی دارد، نمی‌خواهد فوتبال تماشا کنند. با همین نگاه ساده که برخی‌ها این چنین به فوتبال نگاه می‌کنند و به فوتبال در بستر فرهنگی خودش توجهی ندارند باعث می‌شود تا واکنش‌هایی نسبت به فوتبال داشته باشیم که این پدیده را سطحی در نظر بگیرند.
وی برای تحلیل فوتبال با اشاره به نظریه سه ساحتی "لکان" خاطرنشان کرد: در ساحت خیالی به عنوان نخستین ساحت این چنین می‌گوید که فوتبال تجلی خیالی یک انسان می‌تواند باشد. نارسیس وقتی چهره خودش را در آب می‌بیند، عاشق خودش می‌شود. سوال اینجاست که چرا نمی‌داند این تصویر خودش است و عاشق خودش می‌شود؟ چه عامل و چه مکانیسمی وجود دارد که در تصویر خودش به دام بیفتد.
دبیر هیأت اندیشه‌ورز وزارت ورزش و جوانان ادامه داد: همین اتفاق برای هواداران فوتبال می‌افتد. وقتی هواداران وارد ورزشگاه می‌شوند، فرد تجلی خودش را در میان جمعیت می‌بیند. هوادار از این که خودش را تعمیم می‌دهد، لذت می‌برد. این فرایند برای هواداری که بسیار درگیر فوتبال است، جذاب به شمار می‌رود.
وی ادامه داد: برای همین است که برخی هوادران دو روز پیش از بازی مقابل استادیوم می‌خوابند. برای همین است که هوادار حاضر است همه چیزش را بدهد اما بازی را از دست ندهد. وقتی طبقات اجتماعی این افراد را بررسی کنید، این افراد کسانی هستند که مشکلات اقتصادی و مالی دارند. سرباز از پادگان فرار می‌کند تا بتواند بازی تیم مورد علاقه‌اش را ببیند. شاید برای کسانی که در این بستر بیگانه هستند، درک این ماجرا ساده نباشد.
شجیع با بیان ساحت دوم که ساحت نمادین است تصریح کرد: فوتبال بازنمایی زندگی است. فوتبال 90 دقیقه زمان دارد و در واقع عمر انسان را بازنمایی می‌کند. وجود دو زمین برای دو تیم، مرزهایی جغرافیایی را بازنمایی می‌کند. بازنمایی مرزهایی که برای آن جنگیده‌ایم و امروزه آن را در زمین فوتبال باز تولید می‌کنیم.
وی افزود: استفاده از لفظ‌های تاکتیک، استراتژیک، حمله، دفاع بازنمایی جنگ است. همچنین جنگ را در فوتبال بازنمایی می‌کنیم. جنگی که قرن‌ها درگیر آن بودیم. فوتبال، بازنمایی هویت‌ها و رنگ‌ها است. در فوتبال چه میزان رنگ‌ها برای ما معنا دارد؟ هویت‌هایی که در رنگ پرچم‌ها نهفته است. رنگ پرچم یک کشور نشان از هویت و نام آن کشور یا تیم دارد. مجموعه‌ای از ساحت نمادین، باعث ساخت واقعیت می‌شود. باید بپذیریم واقعیتی به اسم فوتبال وجود دارد.
پژوهشگر جامعه‌شناسی فوتبال در خصوص ساحت سوم که ساحت امرواقع است، بیان کرد: امر واقع خودش را در چیستی زمان نشان نمی‌دهد. جمله معروف عادل فردوسی‌پور که "چیه این فوتبال؟" دقیقا امر واقع را بیان می‌کند. چیستی امر واقع در فانتزی‌های‌مان نشان داده می‌شود. فانتزی یا فنتازم پل بین خودآگاه و ناخودآگاه است.
وی ادامه داد: اگر می‌خواهید متوجه شوید در امر واقع چه می‌گذرد باید به فانتزی‌های خود مراجعه کنید. یکی از این فانتزی‌‎ها در دو سطح خرد و کلان خودش را در فوتبال نشان می‌دهد. هر لحظه از بازی دارای یک وهم است. سرنوشت این توپ، کرنر،‌ پاس و ... چه می‌شود؟ در هر لحظه از بازی دارای یک وهم هستیم. لحظات و ثانیه‌های زیادی از بازی را پیش‌بینی می‌کنیم که رخ نمی‌دهد. این وهمی است که فوتبال در هر لحظه برای ما تولید می‌کند.
شجیع تصریح کرد: این فانتزی‌ها اساسا از یک فقدان سرچشمه می‌گیرد. این فقدان چیزی است که از دست داده‌ایم. مانند این است که همیشه می‌خواهیم روی سایه خود بپریم، اما سایه جابه‌جا می‌شود و نمی‌توانیم روی آن بپریم و هیچ‌وقت این فقدان پر نمی‌شود. فقدان همیشه وجود دارد و ریشه آن در روان‌ضربه‌هایی است که درون ما وجود دارد. سوالی که به وجود می‌آید این است که زن ایرانی دارای چه روان‌ضربه‌های تاریخی‌ای است؟ نمی‌توانیم امروزه در مورد ورود زنان به ورزشگاه‌ها صحبت کنیم، اما زن را در کالبد تاریخی خودش توجه نکنیم، زنی که همواره در معرض طوفان یک جامعه مردسالار بوده است.
وی در خصوص سیاسی شدن ورود زنان به ورزشگاه‌ها تاکید کرد: یکی از دلایلی که ورود زنان به ورزشگاه‌ها سیاسی شد و مقاومت‌های زیادی در مقابله با آن ایجاد شد، ترکیب مطالبه نهاد مدنی و عناصر جریان‌های ضدنظام بود. در موضوع نشانه‌شناسی وقتی از دال‌ها صحبت می‌کنیم، دال‌ها ممکن است به معلول‌هایی ختم شوند.
دبیر هیأت اندیشه‌ورز وزارت ورزش و جوانان افزود: این جابه‌جایی نشانه‌ها و قرارگرفتن گزاره‌ها در کنار یکدیگر اثر خودش را در رسانه می‌گذارد. یکی از دلایلی که این اتفاق رخ داده، سوار شدن عناصر ضد نظام و بیگانه روی این موج و مورد هدف قرار دادن خط قرمزهای دال‌های نظام بود. این مسائل با یکدیگر ترکیب شد و نتیجه آن، این شد که برخی ها گمان کردند هرکس موافق ورود بانوان به ورزشگاه‌ها است، مخالف نظام محسوب می‌شود، در حالی که این فقط یک حق شهروندی است.
انتهای پیام