بزرگنمايي:

پیام خراسان - ایسنا/خراسان رضوی برای استفاده مجدد از پساب­ها لازم است که آنها را تصفیه کنیم، یکی از موثرترین و مقرون به‌صرفه‌ترین راه­ها در این زمینه، استفاده از مواد طبیعی برای انجام عمل اختلاط است و کاربرد منعقدکننده‌های طبیعی در کشورهای در حال توسعه به طور موثری هزینه‌ها را می­تواند بکاهد.

«با توجه به استفاده روز افزون از منابع آبی و همچنین آلوده شدن آنها، این ضرورت احساس می­شود که از فاضلاب­ها به عنوان یک منبع آبی مناسب در کشاورزی که پرمصارف­ترین بخش در زمینه مصرف آب می­باشد، استفاده نمود. برای استفاده مجدد از پساب­ها لازم است که آنها را تصفیه کنیم تا کیفیت آن ها تا حد مطلوبی افزایش یابد. یکی از موثرترین و مقرون به صرفه‌ترین راه­ها در این زمینه استفاده از مواد طبیعی برای انجام عمل اختلاط است» (یزدانی و همکاران، 1388 :325»
« ترکیان (2000) بیان داشته، حذف ذرات معلق و کلوئیدی یکی از مهم ترین مراحل تصفیه محسوب می شود] که در فرایندهای انعقاد، لخته‌سازی وته‌نشینی صورت می‌گیرد[. رزاقی (2003) این مرحله را دارای نقش مهمی در تصفیه آب­های سطحی می داند، به طوری که توسط آن کدورت، رنگ، جلبک، ترکیبات آلی و حتی باکتری ها حذف می‌شود. این فرایند با کاهش کدورت، باعث افزایش کارایی فرایندهای بعدی در تصفیه آب از جمله فیلتراسیون و گندزدایی می شود.» (خان احمدی، 1392 :32)
« مونتگاومری (1985) بیان داشته، از رایج­ترین موادی که امروزه­ در فرآیند انعقاد کاربرد دارند می­توان به نمک­های آلومینیوم و آهن اشاره نمود. پلی الکترولیت‌های مصنوعی نیز از جمله فرآورده­هایی هستند که در تصفیه آب در واحد انعقاد به عنوان کمک منعقدکننده استفاده می‌شوند. » (یزدانی و همکاران، 1388 : 325 »
«مصطفی پور (1384) گزارش کرده است، در بیشتر تصفیه‌خانه‌های ایران از نمک‌های آلمینیوم و کلرید فریک برای انعقاد استفاده می­گردد. استفاده از منعقدکننده‌های سنتزی و مصنوعی معایبی دارد که در ادامه به آنها اشاره می شود . مویبی (2003) نیز گزارش کرده است، پلی آلمنیوم کلراید و الوم به عنوان منعقدکننده‌های سنتزی ناخالصی‌هایی که دارای خاصیت سرطان‌زایی هستند را به آب اضافه می‌نمایند.» (بینا و همکاران، 1386 :25)
به گزارش ایسنا « تحقیقات اندبیگنگسر (1998 ) مشخص کرده، زیان­های جدی در اثر کاربرد نمک­های آلومینیوم به دلیل باقی­ ماندن در آب، تولید حجم زیاد لجن و نحوه دفع در محیط‌زیست به وجود آمده است. نتایج میلیر و همکاران (1984) و سرینیوسن و همکاران (2002) نشان داده است، جذب مقادیر زیاد آلومینیوم اثرات خطرناکی در انسان ایجاد می­نماید که آنمی میکروسیتیک (کم خونی ناشی از هموگلوبین)، پوکی استخوان و نارسایی کلیه در بیماران دیالیزی را در این زمینه می­توان نام برد. امروزه شواهد زیادی در مورد ارتباط بین اختلالات استخوانی و غلظت آلومینیوم در آب وجود دارد . این بیماری در اروپا به نیوکاسل استخوانی معروف است. ارتباط آلومینیوم با بیماری آلزایمر نیز از موضوعات مهمی است که بایستی به آن توجه نمود.» (مهدی نژاد و همکاران، 1388 : 61)
«به‌منظور رفع مشکلات مربوط به منعقدکننده‌های شیمیایی، تحقیقات زیادی در خصوص منعقدکننده‌های طبیعی درسال‌های اخیر صورت گرفته است که در این رابطه از کاربرد مورینگا اولیفرا می­توان نام برد» (مهدی نژاد و همکاران،1388 :61)
«به گزارش عظیمی و زمان زاده (1383) سابقه تاریخی استفاده از بخش های مختلف مواد گیاهی از قبیل پوست و ریشه ، ساقه، دانه جهت زلال‌سازی آب مربوط به مندرجات کتابی به زبان سانسکریت است که از 4000 سال پیش در کشور هندوستان از دانه‌های درخت نیرمالی برای زلال‌سازی آب کدر رودخانه‌ها استفاده می‌شده است. در کشور پرو نیز به طور سنتی با شیره لزج برگهایی نوعی کاکتوس، آب را زلال می­کردند. موسسه ملی تحقیقات مهندسی محیط زیست کشور هند مطالعاتی بر روی دانه‌های گونه‌های مختلف به منظور تعیین کارایی آن‌ها به عنوان کمک‌منعقدکننده انجام داده است که عبارت اند از : درخت نیرمالی، درخت تمر هندی ، گیاه گوار، گیاه ختمی چینی، شنبلیله و عدس که این امر نشان دهنده کارای این مواد جهت حدف کدورت می باشد.» (بینا و همکاران، 1386: 25)
«جبرمیکائیل (2004) نشان داد که، مورینگا اولیفرا ( (Moringa Oleiferaکه متعلق به خانواده مورینگاسه است گیاهی غیرسمی و دارای پلیمر آلی طبیعی است و گونه اولیفرا، بومی شمال هند و معروف­ترین گونه در بین همه گونه‌ها می­باشد که از عصاره خام آن در مصارف خانگی برای زلال‌سازی آب در بسیاری از نواحی جهان استفاده می­شود. با توجه به ورود مواد آلی و مغذی ناشی از کاربرد عصاره خام مورینگا به داخل آب­های تصفیه شده، امروزه تلاش زیادی بر ای کاربرد اجزاء انعقادی مورینگا اولیفرا از جمله پروتئین آن صورت گرفته است.» (مهدی نژاد و همکاران، 1388 :61)
«کتایون و همکاران (2006) نشان دادند که وجود نوعی پروتئین دارای بار مثبت در دانه‌های مورینگا اولیفرا باعث عمل انعقاد می­شود. مکانسیم غالب برای عمل انعقاد با مورینگا اولیفرا، خنثی کردن بار الکتریکی برای جذب سطحی بهتر می‌باشد.» (یزدانی و همکاران، 1396 :324)
« مویبی و کوفا (1996) آزمایشاتی بر روی آب دارای کدورت انجام دادند، آنها به این نتیجه رسیدند که پودر دانه­های مورینگا برای انعقادسازی در آب با کدورت بالا موثرتر است. سلیمان و همکاران ( 1995) تاثیر پودر دانه‌های مورینگا را بر زدایش سختی آب مورد ارزیابی قرار دادند نتایج آن‌ها حاکی از افزایش راندمان کاهش سختی با افزایش غلظت مورینگا بود.» (یزدانی و همکاران، 1396: 324).
«نتایج آزمایشی در ایران در دانشگاه فردوسی مشهد بر کارایی پودر دانه­های مورینگا اولیفرا در عملیات تصفیه فاضلاب نسبت به کارایی آلوم و پلی آلومینیوم کلراید در فاضلاب شهری با شدت آلودگی متوسط نشان داد که استفاده از پودر دانه‌های مورینگا اولیفرا باعث کاهش زمان ته­نشینی نسبت به آلوم و پلی آلومینیوم کلراید می­گردد، بطوری که زمان ته­نشینی از 30 دقیقه به 10دقیقه کاهش می­یابد. همچنین حجم لجن تولیدی حاصله از پودر مورینگا اولیفرا بسیار کمتر از حجم لجن حاصله از آلوم و پلی آلومینیوم کلراید می­باشد ضمن اینکه آبگیری از آن آسان‌تر است.» (یزدانی و همکاران،1396: 322)
«مطالعات فولکارد (2004) ثابت کرده است، متوسط تولید برای هر درخت مورینگا، سه کیلوگرم دانه است. با محصول هر درخت می‌توان 30 متر مکعب آب را تصفیه کرد . به علاوه اگر فاصله هر درخت سه متر باشد از هر یک هکتار سطح زیر کشت این درختان می توان 300000 متر مکعب آب را تصفیه نمود.» (بینا و همکاران،1386 :32)
«کاربرد منعقدکننده‌های طبیعی در کشورهای در حال توسعه به طور موثری هزینه‌ها را می­تواند بکاهد. ولی امروزه از پروتئین انعقادی مورینگا اولیفرا به عنوان کمک منعقدکننده کمتر استفاده می­شود با توجه به صرف هزینه‌های زیاد برای خرید مواد شیمیایی در فرآیندهای تصفیه آب، استفاده از این نوع مواد طبیعی به عنوان کمک منعقدکننده باعث صرفه جویی در خرید مواد شیمیایی از جمله منعقدکننده مصنوعی می گردد.» (مهدی نژاد،1388 :62)
«مورینگا اولیفرا که در مناطق جنوب ایران به گز روغنی معروف است به عنوان مهم­ترین منعقدکننده دنیا شناخته شده است. یک گونه از این درخت به نام مورینگا پرجنریا (خار عروس) بومی کشور ایران است . با توجه به رشد این درخت در مناطق جنوبی ایران نیاز به مطالعه بیشتر در مورد افزایش کشت این درخت می­باشد تا امکان استفاده از دانه‌های این درخت جهت تصفیه آب­های مناطق روستایی و مناطق با کدورت زیاد فراهم گردد.» (بینا و همکاران،1386 : 32)
منابع:
مهدی نژاد،م. ه و دیگران. (1388). «کارآیی آلوم توام با کیتوزان و پروتئین انعقادی مورینگا اولیفرا در حذف ذرات کلوئیدی و باکتریها از آبهای کدر» . مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی گرگان. شماره 3.ص 69-60.
یزدانی ، و. و دیگران .( 1396). « بررسی عملکرد پودر دانه‌های مورینگا اولیفرا در مقایسه با سولفات آلومینیوم و پلی آلومینیوم کلراید در تصفیه آب­های آلوده» . علوم و تکنولوژی محیط زیست. شماره 4 . ص 334-321.
خان احمدی، م و دیگران .( 1392). «مقایسه کارایی عصاره دانه مورینگا اولیفرا و مگنافلاک(LT25) به عنوان کمک منعقدکننده در حذف کدورت آب (مطالعه موردی: تصفیه خانه آب شماره یک جلالیه)» .مجله آب و فاضلاب. شماره 2. 37-31.
بینا، ب و دیگران. (1386). «مقایسه کارایی عصاره دانه مورینگا اولیفرا و پلی آلمینیوم کلراید در حذف کدورت آب» . آب و فاضلاب. شماره 61 : 33-24.
انتهای پیام