بزرگنمايي:

پیام خراسان - ایسنا/خراسان رضوی آیا تاکنون فکر کرده‌اید زمانی که دوست شما به شما فکر می‌کند در ذهن وی چه می‌گذرد؟ نتایج تحقیقات جدید نشان می‌دهد که الگوهای فعالیت مغز دوستان شما در مورد ویژگی‌های شخصیتی شما مشابه تصورات شما از خود است.

به نقل از نیوز، دیلان واگنر، استادیار روانشناسی در دانشگاه ایالتی اوهایو و محقق این تحقیق، اظهار کرد: مشاهده شباهت‌های نزدیک در الگوهای مغزی بین افراد و دوستان آنان شگفت‌انگیز است.
واگنر گفت: " ما فکر نمی‌کردیم تصور دوستان از فرد مانند تصور وی از خود با نحوه رمزگذاری مغزی متفاوت باشد."
محقق دیگر این تحقیق رابرت چاوز، استادیار روانشناسی در دانشگاه اورگن ایالت متحده است.
محققان با استفاده از یک طرح تحقیقاتی که قبلا به‌ندرت در آزمایش‌های عصبی عملکردی کاربردی بود، شرکت‌کنندگان را موردبررسی قراردادند.
این تحقیق شامل 11 دوست بود که بیشتر اوقات را با یکدیگر می‌گذراندند.
واگنر گفت: "در این تحقیق از طرحی استفاده شد که افراد خود و دوستان خود را ارزیابی می‌کردند."
هر یک از شرکت‌کنندگان در پرسشنامه کتبی، به انواع ویژگی‌های شخصیتی خود و 10 فرد دیگر امتیاز دادند.
در یک جلسه جداگانه ، 11 شرکت‌کننده ارزیابی‌های مشابهی در مورد خود و دوستان انجام دادند و توسط اسکنر رزونانس مغناطیسی عملکردی (fMRI) اسکن مغزی شدند.
هریک از شرکت‌کنندگان به خود و دوستان با 48 صفت امتیاز دادند که این موارد شامل صفات تنهایی، غمگینی، سردی، تنبلی، انتقادی، دست‌وپا چلفتی، قابل‌اعتماد بودن، مشتاق بودن ، شیک بودن، مفید بودن، خوب بودن، دقیق بودن و باهوشی بود.
محققان فعالیتی را در قشر پیش پیشانی مشاهده کردند. این قسمت مغز شامل افکار در مورد خود و دیگران است.
نتایج نشان داد که فعالیت مغزی هر یک از شرکت‌کنندگان در ارزیابی دوستان، بسیار شبیه فعالیت مغزی خود فرد است.
واگنر می‌گوید: منظور از درک دقیق فرد توسط دوستان، انطباق الگوی مغزی فرد با دوستان خود است.
محققان خاطرنشان کردند: تجزیه‌وتحلیل متمرکز بر الگوهای مغزی همه دوستان شخص و میانگین آن‌ها در کنار هم بیانگر رویکردی است که معمولا در تحقیقات غیر شخصیتی با استفاده از fMRI هنگام مقایسه دوستان از یکدیگر صورت می‌گیرد.
چاوز گفت: "هر یک از دوستان شما طرف متفاوت شما را می‌بیند. وقتی همه آن‌ها را در کنار هم قرار دهید، به‌طور تقریبی شخصیت شما نمایان خواهد شد."
نتایج این تحقیق در نشریه Personality and Social Psychologyمنتشرشده است.
انتهای پیام