بزرگنمايي:

پیام خراسان - ایسنا/خراسان رضوی استاد بازنشسته گروه علم اطلاعات و دانش‌شناسی دانشگاه فردوسی مشهد گفت: لازم است تا ارتباط دقیق و تنگاتنگی با مراجعه‌کننده داشته باشیم تا ببینیم چه می‌خواهد و تا چه میزان آنچه برایش فراهم کرده‌ایم، مفید بوده و چه میزان خطا داشته است.

مهری پریرخ در نشستی با عنوان «آینده کتابخانه‌های دانشگاهی؛ قابلیت‌های بیشتر، فضای کمتر»، که در کتابخانه مرکزی دانشگاه فردوسی برگزار شد، اظهار کرد: ما بارها از اطراف شنیده‌ایم که کتابخانه‌ها جمع می‌شوند و نیازی به آن‌ها نیست، اما در هیچ کشوری چنین اتفاقاتی نیفتاده است و باز هم با تمام پیشرفت اطلاعات عده‌ای این نیاز را دارند که از کتاب استفاده کنند. دسترسی به اطلاعات راه‌های زیادی دارد، ولیکن همین رقبا می‌توانند برای کتابداران فرصت باشند و کتابداران کاری را انجام دهند که تکنولوژی انجام نمی‌دهد.
وی عنوان کرد: برنامه‌های راهبردی که برای کتابخانه مرکزی دانشگاه برنامه‌ریزی کرده‌ایم شامل خدمات مرجع، سواد اطلاعاتی و چگونگی دسترسی به اطلاعات یا همراهی با محققان و اساتید و... است. لازم است تا ارتباط دقیق و تنگاتنگی با مراجعه‌کننده داشته باشیم تا ببینیم چه می‌خواهد و تا چه میزان آنچه برایش فراهم کردیم، مفید بوده و چه میزان خطا داشته است.
استاد بازنشسته گروه علم اطلاعات و دانش‌شناسی دانشگاه فردوسی مشهد، تصریح کرد: کافی‌ست که اندکی از تکنولوژی یاد بگیریم و ارتباطات خود را با پژوهشگران و اساتید تنگاتنگ کنیم. علم، دانش و تحقیق هیچ پایانی ندارد و لحظه‌به‌لحظه نیاز بیشتری به آن است و بهای بیشتری به آن داده می‌شود و این فلسفه کار کتابخانه‌های دانشگاهی‌ست. کتابخانه‌های دانشگاهی از ابتدای کارشان کمک به ترویج علم و پشتیبانی و حمایت از پژوهش بوده است.
پریرخ با اشاره به استفاده از پیشرفت تکنولوژی در جهت بقای کتابخانه، اظهار کرد: می‌توانیم به کمک فناوری، اطلاعات را در اختیار دیگران بگذاریم. طبیعی‌ست که روش‌های سنتی در هیچ کتابخانه‌ای، به‌خصوص در کتابخانه‌های دانشگاهی، جواب نمی‌دهد و مراجعه‌کننده ترجیح می‌دهد در فضای راحت خود در سکوت کار کند. می‌توانیم این کتاب‌ها را از راه دور در اختیارش قرار دهیم، باید نیاز او دنبال شود تا بداند حمایت‌کننده‌ای دارد و همین یعنی افزایش مراجعه‌کننده.
وی افزود: هنگامی که به کتابخانه عمومی مونیخ رفتم سالن‌های عظیم این کتابخانه پر از دانشجویان بود. پس می‌بینیم که کتابخانه‌ها نیاز هستند و افراد هم مراجعه خواهند کرد، فقط ما باید رویکردهای خود را تغییر دهیم.
در بخش دیگری از این جلسه، شعله ارسطوپور، عضو هیأت علمی گروه علم اطلاعات و دانش‌شناسی دانشگاه فردوسی مشهد، بیان کرد: ما در کتابخانه معمولاً چون محیط آرامی داریم، این موضوع ماهیتاً و روحاً باعث آرام‌شدن ما می‌شود که شاید یکی از نقاط ضعف ماست. می‌بینیم که کتابخانه‌های ما کمتر مورد توجه و استفاده قرار می‌گیرند و ممکن است موجب مرگ کتابخانه و رشته کتابداری شود. تصور می‌کنم ما بخشی را فراموش می‌کنیم و آن عمل‌کردن است .اگر به این معتقدیم که پژوهش متوقف نمی‌شود و افراد نیاز دارند تا منابع دست اول استفاده کنند، چه چیزی باعث شده تا افراد اطلاعات خود را از جایی به جز کتابخانه بگیرند و چرا این بسترهای اطلاعاتی دیگر می‌توانند موفق‌تر از کتابخانه عمل کنند.
وی افزود: موضوع دیگر، بازاریابی خدمات خودمان است. ما خدمات خوبی انجام می‌دهیم، اما نمی‌توانیم افراد را قانع کنیم که چه توانمندی‌هایی در حرفه‌ ما و چه توانمندی‌هایی در خود ما وجود دارد.
انتهای پیام