بزرگنمايي:

پیام خراسان - ایسنا/خراسان رضوی سینوزیت مزمن ائوزینوفیلیک (ECRS) نوعی بیماری مرتبط با راه‌های هوایی است که التهاب بینی را شامل می‌شود و مشخص‌شده که پروتئینی بنام سمافورین در واکنش آلرژیک و پیشرفت پولیپ بینی در بیماران مبتلابه سینوزیت مزمن ائوزینوفیلیک دخالت دارد.

به گزارش ساینس دیلی، گروه تحقیقاتی دریافتند که یک آنتی‌بادی ضد سمافورین می‌تواند التهاب بینی در موش مبتلابه سینوزیت مزمن ائوزینوفیلیک را کاهش دهد و پروتئین سمافورین می­تواند نشانگر زیستی جدید برای سینوزیت مزمن ائوزینوفیلیک در بیماران مبتلا به التهاب بینی باشد.
گروهی به سرپرستی پژوهشگران دانشگاه اوزاکای ژاپن در تحقیق جدیدی، فعالیت پروتئین سمافورین را بررسی کردند، سمافورین یک مولکول سطح سلولی است که در سیگنال سیستم عصبی و واکنش‌های ایمنی شرکت دارد.
این گروه دریافتند که پروتئین سمافورین در واکنش‌های آلرژیک و ایجاد پولیپ بینی در بیماران مبتلا به سینوزیت مزمن ائوزینوفیلیک نقش دارد.
التهاب در سینوزیت مزمن ائوزینوفیلیک ، منجر به ایجاد پولیپ‌های بینی حاوی ائوزینوفیل‌ها (زیر مجموعه گلبول‌های سفید) می­‌شود. گزینه‌های درمانی شامل جراحی سینوس و گلوکوکورتیکوئیدهای سیستمیک است. هرچند، اثربخشی این روش‌های درمانی می­تواند ناکافی باشد و عوارض جانبی متعددی نیز رخ دهد. بنابراین، درمان‌های مولکولی هدفمند ممکن است گزینه‌های درمانی جدیدی را برای بیماران مبتلا به سینوزیت مزمن ائوزینوفیلیک بدون این عوارض را فراهم کند. ازآنجاکه وجود سمافورین در بافت‌های راه‌های هوایی ملتهب مشخص‌شده است، گزینه جالب‌توجهی برای استفاده در چنین روش‌های درمانی است.
ماسایوکی نیشید، محقق این تحقیق می­‌گوید: "در این مطالعه، فهمیدیم که سطوح سرمی پروتئین سمافورین در بیماران مبتلا به سینوزیت مزمن ائوزینوفیلیک بالا رفته است و این سطوح با درجات متعدد شدت بیماری همراه بودند. ما گمان کردیم که پروتئین سمافورین نقش مهمی در بیماری‌زایی سینوزیت مزمن ائوزینوفیلیک بازی می­کند."
گروه دانشگاه اوزاکا دریافتند که ائوزینوفیل های فعال مقدار زیادی پروتئین سمافورین را بر روی سطح سلول منتقل می‌­کنند که از طریق واکنش آنزیمی می‌­تواند به محیط اطراف آزاد شود. این شکل محلول پروتئین سمافورین می‌­تواند ائوزینوفیل‌ها را قادر به عبور از پوشش سلول اندوتلیال کند و منجر به شروع التهاب و تشکیل پولیپ‌های بینی شود.
تاکشی تسودا، محقق ارشد این تحقیق گفت: "بررسی‌های ما نشان داد که موش‌های مبتلا به این بیماری، پروتئین سمافورین کمتری نسبت به موش‌های معمولی داشتند، بنابراین ما آزمایش کردیم که آیا مسدود کردن سمافورین با یک آنتی بادی می‌­تواند بر التهاب موش‌های معمولی مبتلا به بیماری تأثیر بگذارد. همان‌طور که انتظار داشتیم، دریافتیم که درمان با آنتی‌بادی ضد سمافورین به‌طور قابل‌توجهی التهاب بینی را در موش‌های مبتلا به سینوزیت مزمن ائوزینوفیلیک کاهش دهد. "
این گروه نتیجه گرفت که آنتی‌بادی ضد سمافورین می‌­تواند گزینه درمانی جدیدی را برای بیماران مبتلا به سینوزیت مزمن فراهم کند. علاوه بر این، افزایش سطح پروتئین سمافورین در بیماران مبتلا به سینوزیت ائوزینوفیلیک نشان می­‌دهد که از پروتئین سمافورین می­توان به‌عنوان نشانگر زیستی برای سینوزیت مزمن در بیماران مبتلا به التهاب بینی استفاده کرد.
نتایج این تحقیق در مجله آلرژی و ایمونولوژی بالینی منتشرشده است.
انتهای پیام