بزرگنمايي:

پیام خراسان - ایسنا/خراسان رضوی یک مددکار اجتماعی گفت: زمانی که بدانیم چطور با کودک رفتار کنیم، می‌توانیم دلبستگی ایمن را در کودک تقویت کرده و با جلب اعتماد کودک به خود مشکلات او را کم و اعتماد به نفس او را افزایش دهیم.

طبیه جعفریان ظهر امروز، 26 بهمن، در نشستی با عنوان «قربانیان خاموش؛ کودک آزاری» که در دانشکده حقوق و الهیات دانشگاه فردوسی برگزار شد، اظهار کرد: کودک‌آزاری علت‌های متعددی دارد؛ از جمله علل آن می‌توان به خانواده و مشکلات آن اشاره کرد. یکی از علت‌های دیگر فقر است. برخی از خانواده‌ها هستند که در مناطق پایین شهر زندگی می‌کنند و اعتقاد دارند کتک زدن کودک طبیعی است و این فرهنگ جامعه آنان است که باعث این اتفاق می‌شود. یکسری از عوامل دیگر هم وجود دارد که متوجه خود کودک است. برخی از کودکان بیش‌فعال یا معلول هستند. کودکانی که دچار مشکلات مغزی هستند، بیشتر در معرض خشونت قرار دارند.
کودکان خیلی از سوءاستفاده‌ها را عنوان نمی‌کنند
وی خاطرنشان کرد: نظریه‌های زیادی بیانگر این است که آسیب‌هایی که در کودکی به فرد وارد می‌شود، موجب بروز مشکلات روحی و روانی در بزرگسالی مانند پرخاشگری خواهد شد. زمانی که این موارد را بررسی می‌کنیم، متوجه می‌شویم ریشه این مشکلات در آسیب‌های دوران کودکی نهفته است. بنابراین همه ما می‌توانیم به یکدیگر کمک کنیم تا بدانیم چطور فرزند خود را پرورش دهیم و چگونه با او رفتار کنیم و ارتباط بگیریم.
جعفریان با بیان اینکه کودک‌آزاری لزوما جسمی نیست، گفت: بی توجهی‌هایی که نسبت به فرزندان می‌شود نیز نوعی کودک آزاری است. کودکان خیلی از سوءاستفاده‌ها را عنوان نمی‌کنند؛ به همین جهت قدرت والدین در برقراری ارتباط خوب با کودکان اهمیت زیادی دارد. مراکز مداخله در بحران، بهزیستی و 123 یکسری خدمات رایگان به خانواده‌ها ارائه می‌دهند. شهروندان می‌توانند در صورت مواجهه با موارد کودک آزاری این موارد را به 123 گزارش دهند. به محض برقراری این تماس‌ها همکاران ما فورا در محل حاضر شده و به موضوع رسیدگی خواهند کرد.
این مددکار اجتماعی بیان کرد: از انواع کودک آزاری می‌توان به کودک آزاری جسمی، جنسی، عاطفی، اقتصادی، آموزشی و غفلت نام برد. کودک آزاری آموزشی نیز نوعی از این عارضه است که در مدرسه صورت می‌گیرد. در این حالت کودکان کار هم شامل کودک آزاری اقتصادی می‌شوند.
جعفریان اضافه کرد: مشاهده خشونت و دعوا میان والدین و یا تحقیر کودکان هم نوعی از کودک آزاری عاطفی و روانی است که یکی از بیشترین موارد ثبت شده همین نوع است.
این مددکار اجتماعی ادامه داد: کودک آزاری غفلت به معنای بی‌توجهی نسبت به کودک مانند رها کردن او است. نوعی دیگر از کودک آزاری غفلت پزشکی است؛ به این معنی که کودک بیمار است اما والدین نسبت به درمان کوتاهی می‌کنند. خیلی از والدین تصور می‌کنند که اجازه ندادن به کودک برای تعامل با همسالان کار درستی است؛ در حالی که اینچنین نیست؛ در صورتی که کودکان در چنین شرایطی تحت فشار قرار می‌گیرند. این موارد موجب غفلت بزرگسالان نسبت به کودکان می‌شود.
جعفریان خاطرنشان کرد: وقتی کودک آزاری رخ می‌دهد، عزت نفس کودک کاهش پیدا می‌کند و خودآگاهی شکل نمی‌گیرد و زمانی که مشکلی رخ دهد، کودک نمی‌داند که چه اقدامی باید انجام دهد. ریشه همه این مشکلات این است که کودک آزاری جسمانی یا روانی انجام شده است. باید توجه داشت کودکانی که دچار کودک آزاری می‌شوند، اکثرا به قانون اهمیت نمی‌دهند و شخصیتی ضد اجتماعی پیدا می‌کنند.
وی در خصوص کودکان کار بیان کرد: به طور کلی 2 نوع کودک کار وجود دارد؛ یک دسته از آن‌ها خانواده‌ای ندارند و برای افراد خاصی کار می‌کنند و یکسری دیگر از این کودکان به دلیل وضعیت نامناسب اقتصادی خانواده خود مشغول به کار می‌شوند. شدت و تعداد کودکان کار در مشهد خیلی کمتر از نقاطی مانند تهران است.
باید چرخه کودک آزاری شکسته شود
این مددکار اجتماعی اظهار کرد: در چنین مواقعی کودک ارتباط و مهارت اجتماعی ضعیفی با اقوام، آشنایان و دیگران خواهد داشت. در واقع ما اگر بخواهیم از بروز مشکلات در دوران کودکی جلوگیری کنیم، باید چرخه کودک آزاری را بشکنیم و بدانیم که فرزندپروری و مهارت زندگی یعنی چه. از جمله پیامدهای کودک‌آزاری می‌توان به ایجاد نقص در هوش کودک نام برد. هوش این کودکان کمتر از کودکان هم‌سن خودشان است و باعث بروز نقایص شناختی در کودک می‌شود.
انتهای پیام