بزرگنمايي:

پیام خراسان - ایسنا/خراسان رضوی آﻣﻮزش ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻓﻌﺎلیت‌هایی اﺳـﺖ ﮐـﻪ اﻓـﺮاد را در ﻓﺮاﮔﯿـﺮی مهارت‌ها و ارزش‌ها ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪ ﻧﻤﻮده و ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺗﺤﻠﯿﻞ و ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ ﻣﺴﺎﺋﻞ اﻃﺮاف ﺧﻮد ﻣﯽﺳﺎزد.

ﺑﺮاﺳﺎس ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﻘﺪﻣﺎﺗﯽ به عمل آﻣﺪه، ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ ﮐﻪ ﭘﮋوﻫﺸﯽ در زﻣﯿﻨﻪ ﺑﺮرﺳﯽ ﺟﺎﯾﮕﺎه آﻣﻮزش ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ در ﻧﻈﺎم آﻣﻮزش ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ، در ﺳﻄﺢ ﮐﺸﻮر ﺻﻮرت ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ و در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻃﺮاﺣﯽ و اﺟﺮای اﯾﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎ براﺳﺎس ﯾﮏ ﻧﯿﺎز ﺳﻨﺠﯽ دﻗﯿﻖ و ﻋﯿﻨﯽ ﺻﻮرت ﻧﭙﺬﯾﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﮔﺎم اول ﯾﺎ ﺑﻪ ﻋﺒﺎرﺗﯽ ﺧﺸﺖ اول ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰی آﻣﻮزﺷﯽ، ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﻧﯿﺎزﻫﺎی آﻣﻮزﺷﯽ اﺳﺖ. محققان در پژوهشی با عنوان «ﺟﺎﯾﮕﺎه آﻣﻮزش ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ در ﻧﻈﺎم آﻣﻮزش ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ» این موضوع را بررسی کرده‌اند.
در این پژوهش که توسط محمد احمدی دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه‌ریزی و محمد شرقی دانشجوی کارشناسی ارشد آموزش و توسعه منابع انسانی انجام شده، آمده است: « ﺳﻮال ﻣﻬمی که در اﯾﻦ راﺑﻄﻪ وجود دارد اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ آﻣﻮزش ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ در ﻧﻈﺎم آﻣﻮزش ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ از ﭼﻪ ﺟﺎﯾﮕﺎﻫﯽ ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ و ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﮔﺴﺘﺮدﮔﯽ و ﺗﻨﻮع رﺷﺘﻪﻫﺎی ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ، زﻣﯿﻨﻪ ﺗﺨﺼﺼﯽ ﺷﻐﻠﯽ، ﺳﯿﺎﺳﺖ وزارت ﻧﯿﺮو ﻣﺒﻨﯽ ﺑﺮ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺑﺮون ﺳﭙﺎری ﻓﻌﺎﻟﯿﺖﻫﺎی اﺟﺮای و ﻟﺰوم داﻧﺶ آﻣﻮﺧﺘﮕﺎﻧﯽ ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪ و ﻣﺘﺨﺼﺺ در اﻣﺮ ﻃﺮاﺣﯽ، ﺑﻬﺮهﺑﺮداری و ﻧﮕﻬﺪاری ﺷﺒﮑﻪ و ﺗﺎﺳﯿﺴﺎت ﺑﺮق و ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﺤﺪود کردن گستره ﭘﮋوﻫﺶ در ﺟﻬﺖ ﮐﺴﺐ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻣﻌﺘﺒﺮﺗﺮ، رﺷﺘﻪ ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﺑﺮق داﻧﺸﮑﺪه ﻓﻨﯽ داﻧﺸﮕﺎه ﺗﻬﺮان ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎری ﺑﺮای اﻧﺠﺎم اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ اﻧﺘﺨﺎب ﮔﺮدﯾﺪه است».
ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ روﻧﺪ رﺷﺪ و ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺟﻬﺎﻧﯽ در می‌یابیم ﮐﻪ ﺑﺎ اﻓﺰاﯾﺶ و ﮔﺴـﺘﺮش فن‌آوریﻫـﺎی ﭘﯿﺸـﺮﻓﺘﻪ، ﻧﻘـﺶ و ﺟﺎﯾﮕـﺎه ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨـﺎن ﺑـﻪ ﻃـﻮر ﻓﺰاﯾﻨﺪه‌ای ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽﺷﻮد، ﺑﻪ ﺑﯿﺎن دﯾﮕﺮ ارﺗﺒﺎط ﻣﺴﺘﻘﯿﻤﯽ ﺑـﯿﻦ ﭘﯿﺸـﺮﻓﺖ ﻓﻨـﺎوری و ﺿـﺮورت آﻣـﻮزش ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨـﺎن وﺟـﻮد دارد، اﮔﺮﭼـﻪ در ﺳﺎلﻫﺎی ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺧﺘﺮاع، ﺟﺎﯾﮕﺎه وﯾﮋه‌ای در ﺗﻮﺳﻌﻪ ﮐﺸﻮرﻫﺎ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ اﻣﺎ اﻣﺮوز ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ ﻓﺮدی و ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ از ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﻬﻢ رﺷـﺪ و ﺗﻮﺳـﻌﻪ اﻗﺘﺼﺎدی ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﯽآﯾﺪ، ﺑﻪ ﻃﻮری ﮐﻪ در ﻏﺮب و ﺑﺮﺧﯽ ﮐﺸﻮرﻫﺎی دﯾﮕﺮ دو دﻫﻪ اﺧﯿﺮ دﻫﻪﻫـﺎی ﻃﻼﯾـﯽ ﮐـﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ ﻧـﺎم ﮔﺮﻓﺘـﻪ اﺳـﺖ.
پژوهشگران درباره معیارهای ورود به این مطالعه می‌گویند:«آﻣﻮزش ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ ﻻزﻣﻪ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ اﺳﺖ و ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻨﻈﻮر در ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ دوﻟت‌ها ﺑـﻪ ﻃـﻮر ﺟـﺪی ﺑـﻪ ﺗﺸـﻮﯾﻖ ﮐـﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ ﭘﺮداﺧﺘﻪاﻧﺪ، زﯾﺮا ﻗﺒﻞ از آﻧﮑﻪ ﻣﺮدم ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﮐﺎری را ﺷـــﺮوع ﮐﻨﻨﺪ ﺑـــﺎﯾــﺪ دارای ﺳــﺮﻣﺎﯾﻪ، ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژی، ﺗﺴﻬﯿﻼت ﻻزم ﺑﺮای ﺗﻮﻟﯿﺪ ﮐـﺎﻻ و ﻧﯿﺮوی ﮐﺎر ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﺎﯾﺪ دارای روﺣﯿﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ و ﺷﺮاﯾﻂ رواﻧﯽ ﻣﺘﻌﺎدل ﺑﺮای ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ در ﮐﺎرآﻓــــﺮﯾﻨﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ».
اﮐﺜﺮ ﺻﺎحب‌نظران در زﻣﯿﻨﻪ آﻣﻮزش ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ ﺑﺮ اﯾﻦ ﻋﻘﯿﺪه ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﺎن ﻟﺰوﻣﺎً ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻦ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﻧﻤﯽﺷﻮﻧﺪ، ﺑﻠﮑﻪ ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ را ﺑﺎﯾﺪ از ﻃﺮﯾﻖ ﻓﻌﺎلیت‌های ﻣﺪون و ﻣﻨﺎﺳﺐ آﻣﻮزش داد، ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ از ﺟﻤﻠﻪ مهم‌ترین و اﺻﻠﯽﺗﺮﯾﻦ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣـﻮﺛﺮ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻦ ﺑﺎﻟﻘﻮه ﺑﻪ ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻦ ﺑﺎﻟﻔﻌﻞ ﯾﺎ ﺑﻪ ﻋﺒﺎرﺗﯽ دﯾﮕﺮ، ﺑﺮوز روﺣﯿﻪ ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﺎﻧﻪ در اﻓﺮاد، ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻫﻢ ﮐﻪ وﯾﮋﮔﯽﻫﺎی اﻓﺮاد ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻦ را ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ، دو ﻋﺎﻣﻞ آﻣﻮزش و ﺣﻤﺎﯾﺖ اﺳﺖ.
محققان می‌گویند:«آﻣﻮزش ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ ﻓﺮاﯾﻨﺪ ﯾﺎ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻓﻌﺎلیت‌هایی اﺳـﺖ ﮐـﻪ اﻓـﺮاد را در ﻓﺮاﮔﯿـﺮی مهارت‌ها و ارزش‌ها ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪ ﻧﻤﻮده و ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺗﻌﺮﯾﻒ، ﺷﻨﺎﺧﺖ، ﺗﺤﻠﯿﻞ و ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ ﻣﺴﺎﺋﻞ اﻃﺮاف ﺧﻮد ﻣﯽﺳﺎزد. ﻟﺬا ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻓﻮق، دراﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ وﺿﻌﯿﺖ آﻣﻮزش ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ در ﻧﻈﺎم آﻣﻮزش ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﺑﺮق ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮد و ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ درﺳﯽ دوره ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﯽ رﺷﺘﻪ ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﺑﺮق و وﺿﻌﯿﺖ ﻣﻄﻠﻮب داﻧﺶ و مهارت‌های ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ ﻧﯿﺎز ﺳﻨﺠﯽ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﻣﯽ آﯾﺪ، ﻧﺘﺎﯾﺞ اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ در ﻃﺮاﺣﯽ و ﺗﺪوﯾﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎی آﻣﻮزش ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ ﺑﺮای ﺗﺤﺮﯾﮏ روﺣﯿﻪ ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ و ارﺗﻘﺎء داﻧﺶ، ﻧﮕﺮش و ﻣﻬﺎرت داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ﻓﻮق در زﻣﯿﻨﻪ ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﮔﯿﺮد و در واﻗﻊ درون‌دادی ﺑﺮای ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰی درﺳﯽ ﺟﻬﺖ ﻃﺮاﺣﯽ و اﺟﺮای دورهﻫﺎی آﻣﻮزش ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد.
ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ از ﻣﻔﻬﻮم ﺗﻌﺎرﯾﻒ ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ ﻣﯽ ﺗﻮان اﺳﺘﻨﺒﺎط ﮐﺮد، ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻦ ﺳﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ اﺻﻠﯽ ایجاد کسب‌وکار، نوآوری در محصول و اشتغال‌زایی را اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دﻫـﺪ. در رﺷﺪ و ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻣﻠﯽ، ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻦ ﺑﺎ اﯾﺠﺎد زﻧﺠﯿﺮه ارزش ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ، ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﯿـﺮوی ﻣﺤﺮﮐـﻪ و ﻣﻮﺗﻮر ﺗﻮﺳﻌﻪ اﻗﺘﺼﺎدی ﻣﻄﺮح ﻣﯽﮐﻨﺪ؛ از اﯾـﻦ رو در ﮐﺸـﻮرﻫﺎی ﭘﯿﺸـﺮﻓﺘﻪ، ﺳﯿﺎﺳـﺖهای ﺣﻤـﺎﯾﺘﯽ ﻣﻨﺎﺳـﺒﯽ را در ﺗﻘﻮﯾـﺖ وﯾﮋﮔـﯽﻫـﺎی ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﺎﻧﻪ در اﻓﺮاد و در ﻣﺠﻤﻮع اﺑﻘﺎی روﺣﯿﻪ ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ در ﺳﻄﺢ ﺟﺎﻣﻌﻪ اﺗﺨﺎذ ﮐﺮده‌اﻧﺪ، در ﺟﻬﺎن ﮐﻨﻮﻧﯽ، داﻧﺸﻤﻨﺪان ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻦ و داﻧﺸﮕﺎهﻫﺎی ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻦ، ﺑﺎ ﺗﺒﺪﯾﻞ داﻧﺶ ﺑﻪ ﻣﺎﻟﮑﯿﺖ ﻣﻌﻨﻮی ﺑﻪ ﻓﻀﺎی داﻧﺸﮕﺎﻫﯽ ﺷﮑﻞ ﺟﺪﯾﺪی ﻣﯽدﻫﻨﺪ، اﻣﺮوزه داﻧﺸﮕﺎهﻫﺎ در ﺑﻨﮕﺎهﻫﺎی اﯾﺠﺎد ﺷـﺪه از ﺳﻮی اﻋﻀﺎی ﻋﻠﻤﯽ ﺳﻬﻢ دارﻧﺪ، آﻧﻬﺎ در ﺟﺴﺘﺠﻮی ﻣﺎﻟﮑﯿﺖ ﻣﻌﻨﻮی و اﻧﺘﺸـﺎر ﻣﻘﺎﻟـﻪ و ﺷـﻬﺮت ﻋﻠﻤـﯽ ﺑﯿﺸـﺘﺮ از ﯾﺎﻓﺘـﻪﻫﺎی‌شان ﻫﺴـﺘﻨﺪ و داﻧﺸﻤﻨﺪان داﻧﺸﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﻣﺨﺘﺮﻋﯿﻦ، ﺗﻮﺳﻌﻪ دﻫﻨﺪﮔﺎن و ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﺎن ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪه‌اﻧﺪ.
داﻧﺸﮕﺎهﻫﺎ در ﻫﺮ ﯾـﮏ از ﻣﺎﻣﻮرﯾـﺖﻫـﺎی ﺧـﻮد از دﯾـﺪ ﻓﺮدی ﺑﻪ دﯾﺪﮔﺎه ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ ﺳﻮق داده ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ، اﺷﺘﻐﺎل‌زایی ﻣﺴﺘﻠﺰم ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎی ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ ﺑﻪ وﯾﮋه در ﻣﺤﯿﻂﻫﺎی آﻣﻮزش ﻋﺎﻟﯽ است، ﻟﺬا ﻓﻌﺎﻟﯿﺖﻫﺎی داﻧﺸﮕﺎﻫﯽ ﺿﻤﻦ اﯾﻔﺎی ﻧﻘﺶ در ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻋﻠﻢ و داﻧﺶ در ﺳﻄﺢ ﺟﻬﺎن، ﺑﺎﯾﺪ ﺳﻬﻢ ﻋﻈﯿﻤﯽ در ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺻﻨﻌﺘﯽ و ﻧـﻮآوری ﺗﮑﻨﻮﻟـﻮژی ﮐﺸﻮر داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻧﺸﺎن داده اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﺎرغ اﻟﺘﺤﺼﯿﻼن و ﺣﺘﯽ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ آﻧﻬﺎ ﮐﻪ روﺣﯿﺎت ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ دارﻧﺪ ﭘﺲ از اﺗﻤﺎم ﺗﺤﺼﯿﻼت آﻣﺎده اﯾﺠﺎد ﯾﮏ ﺣﺮﻓﻪ ﺑﺮای ﺧﻮد نیستند، اﯾﻦ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻋﻠﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ ﮐﻮﺷﺶ ﺟﺪی ﺑﺮای ﻣﺠﻬﺰ ﮐﺮدن اﯾﻦ ﻗﺸﺮ ﺑﺎ داﻧﺶﻫﺎ، ﻧﮕﺮش‌ها و ﻣﻬﺎرت‌های ﻻزم در ﺟﻬﺖ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﺷﻐﻠﯽ ﺻﻮرت ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. در نتیجه اﯾﺠﺎد ﯾﮏ ﺣــﺮﻓﻪ ﻋﻼوه ﺑﺮ ﺗﺨﺼﺼﯽ ﮐﻪ در داﻧﺸﮕﺎه ﮐﺴﺐ ﻣﯽﺷﻮد ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ و آﺷﻨﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﺑﺎزار ﮐﺎر، ﺗﺠﻬﯿﺰات، ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ اوﻟﯿﻪ و ﻣﺸﺎورهﻫﺎی ﻣﺪﯾﺮﯾﺘﯽ دارد.
ﺗﺪوﯾﻦ برنامه‌های آﻣﻮزﺷﯽ ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ ﺑﺮاﺳﺎس ﻧﯿﺎزﻫﺎی آﻣﻮزﺷﯽ ﻣﺪﯾﺮان و ﺑﻮﻣﯽ ﮐﺮدن ﺑﺮﻧﺎمه‌های آﻣﻮزش، اﯾﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻠﻔﯿﻘﯽ از ﺗﺠﺮﺑﻪ، ﻣﻬﺎرت، داﻧﺶ و ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ را ﺑﺮای داﻧﺸﺠﻮ ﺑﻪ ارﻣﻐﺎن آورد، ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎی ﻣﺰﺑﻮر ﺑﺎﯾﺪ از ارزشﻫﺎ و ﻫﻨﺠﺎرﻫﺎی ﺟﺎﻣﻌﻪ اﻟﻬﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ و درﺑﺮﮔﯿﺮﻧﺪه ﺷﺮاﯾﻂ ﻣﺤﯿﻄﯽ ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮﺳﺎزﻣﺎن ﺑﺎﺷﺪ. اﺷﺎﻋﻪ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ در ﺳﻄﺢ ﺟﺎﻣﻌﻪ، از ﻃﺮﯾﻖ اﻟﮕﻮ ﻗﺮار دادن ﻓﺮد ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻦ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮای ﻣﺮدم از ﻃﺮﯾﻖ رسانه‌ها، ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت و ﻗﺪرداﻧﯽ از آن‌ها.
ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻣﻮاﻧﻊ ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ از ﻟﺤﺎظ اداری، ﺳﯿﺎﺳﯽ، اﻗﺘﺼﺎدی و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ در ﮐﺸﻮر، اﺷﺎﻋﻪ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ در دو ﺑﺨﺶ دوﻟﺘﯽ و ﺗﻌﺎوﻧﯽ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﮐﻪ ﻧﻘﺶ ﺳﺎزﻣﺎنﻫﺎی دوﻟﺘﯽ و ﺗﻌﺎوﻧﯽ در ﮐﺸﻮر ﻣﺎ از اﻫﻤﯿﺖ زﯾﺎدی ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ، ﺗﺒﺒﯿﻦ ﺟﺎﯾﮕﺎه ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﺎن در اﯾﻦ دو ﺑﺨﺶ ﻧﯿﺰ ﺑﯿﺶ از ﭘﯿﺶ اﺣﺴﺎس ﻣﯽﺷﻮد. ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﺎن ﺑﺨﺶ ﺧﺼﻮﺻﯽ، دوﻟﺘﯽ و ﻣﻌﺮﻓﯽ آﻧﺎن ﺑﻪ ﻣﺮدم و ﺗﻘﺪﯾﺮ از زﺣﻤﺎت آﻧﺎن، ﺗﺒﯿﯿﻦ ﺷﺮاﯾﻂ ﻣﺤﯿﻄﯽ ﻻزم ﺑﺮای ﭘﺮورش و رﺷﺪ اﺳﺘﻌﺪادﻫﺎی ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ و اﯾﺠﺎد ﺑﺴﺘﺮﻫﺎی ﻻزم رﻗﺎﺑﺘﯽ ﻣﻮﻟﺪ ﺑﺮای رﺷﺪ ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ ﮐﻪ ﻣﻮﺟﺐ رﺷﺪ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﻫﺎی ﺻﻨﻌﺘﯽ – ﺗﻮﻟﯿﺪی ﮐﺸﻮر ﻣﯽﺷﻮد.
ﺗﻐﯿﯿﺮ و ﺗﺤﻮل ﮐﻠﯿﺎت ﻋﻠﻮم ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ و آﺷﻨﺎﯾﯽ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ﺑﺎ ﭘﺪﯾﺪه ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ، اﯾﺠﺎد راﺑﻄﻪ ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﯿﻦ ﻣﺮاﮐﺰ ﺻﻨﻌﺘﯽ و ﻣﺮاﮐﺰ ﻋﻠﻤﯽ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر آﺷﻨﺎﯾﯽ با دانش‌پژوهانی ﮐﻪ در آﯾﻨﺪه ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﺎن ﺻﻨﻌﺘﯽ ﮐﺸﻮر ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﺪ، ﺣﻤﺎﯾﺖ از ﭘﺮوژهﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﭘﯿﺮاﻣﻮن ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﻧﻘﺎط ﺿﻌﻒ ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﺎن در ﻣﺮاﮐﺰ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﮐﺸﻮر و اراﺋﻪ راﻫﮑﺎرﻫﺎی اﺻﻮﻟﯽ ﺟﻬﺖ رﻓﻊ ﻧﻮاﻗﺺ و ضعف‌های آن. ﺗﺸﮑﯿﻞ اﻧﺠﻤﻦ ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﺎن ﺟﻬﺖ ﻣﺸﻮرت و ﺗﺒﺎدل ﻧﻈﺮ ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﺎن در ﺳﻄﺢ ﻣﻠﯽ، تحول در ﻧﻈﺎم آﻣﻮزش داﻧﺸﮕﺎﻫﯽ ﮐﺸﻮر در راﺳﺘﺎی ﭘﺮورش و ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻓﺎرغ‌اﻟﺘﺤﺼﯿﻼن و ﻣﺪﯾﺮان ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻦ.
ﻻزم ﺑﻪ ذﮐﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮای ﺗﺒﺪﯾﻞ اﻧﺴﺎنﻫﺎی ﻋﺎدی ﺑﻪ اﻧﺴﺎنﻫﺎی ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻦ و ﺣﻤﺎﯾﺖ ﻫﻤﻪ ﺟﺎﻧﺒﻪ از آنﻫﺎ ﺑﺮای اﺳﺘﻤﺮار ﻓﻌﺎلیت‌های‌شان ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﯾﮏ ﺟﻬﺎد ﻓﺮاﮔﯿﺮ در ﻣﻮرد آﻣﻮزش، ﮔﺴﺘﺮش زمینه‌های ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژﯾﮑﯽ و ﺣﻤﺎیت‌های ﻣﺎﻟﯽ دارد. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻓﻮق اﯾﺠﺎد ﺗﻐﯿﯿﺮات اﺳﺎﺳﯽ در دورهﻫﺎی ﺗﺪرﯾﺲ و ﻣﺤﺘﻮای آﻣﻮزش در ﮐﻠﯿﻪ ﻣﻘﺎﻃﻊ ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ ﻣﻮﺟﺐ اﯾﺠﺎد ﺧﻼﻗﯿﺖ و ﻧﻮآوری در ﻓﺮاﮔﯿﺮان ﺷﻮد اﻣﺮی ﺿﺮوری اﺳﺖ. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﮐﻤﺒﻮد ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت در زﻣﯿﻨﻪ ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﮔﺮوه‌های ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺗﯽ ﺟﻬﺖ ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت و ﭘﮋوهش‌های اﻧﺠﺎم ﺷﺪه ﭘﯿﺮاﻣﻮن ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ ﺑﻪ وﯾﮋه در دﻫﻪ اﺧﯿﺮ ﺿﺮوری ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ».
اطلاعات تحقیق حاضر نشان داد: «ﺑﺮای ارﺗﻘﺎء ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ، ﻣﯽﺗﻮان اﺑﺰار آﻣﻮزﺷﯽ ﺑﺎ ﻣﻮﺿﻮع ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ را در ﻣﯿﺎن داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ﺗﻮزﯾﻊ ﮐﺮد، کتاب‌ها، ﺟﺰوات، راﻫﻨﻤﺎﻫﺎ و ﻣﺄﺧﺬﻫﺎی ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﺷﺮوع و ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻣﻮﺳﺴﺎت ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ در داﻧﺸﮑﺪه و ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ‌ها ﺗﻮزﯾﻊ ﺷﻮﻧﺪ، ﺑﺪﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن آﮔﺎهﺗﺮ ﺷﺪه و در ﺷﺮوع ﮐﺎر ﺧﻮد آﻣﺎدﮔﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮی ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻋﺪم ﺗﺮوﯾﺞ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﮐﺎرآﻓﺮﯾﻨﯽ در ﺑﯿﻦ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن و ﻣﺠﻬﺰ ﻧﺒﻮدن آن‌ها ﺑﺎ داﻧﺶ، ﻧﮕﺮش و ﻣﻬﺎرت‌های ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز در اﯾﻦ زﻣﯿﻨﻪ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎی ﻣﺸﺎوره و راﻫﻨﻤﺎﯾﯽ و به کارﮔﯿﺮی روش‌های آﻣﻮزﺷﯽ ﭘﯿﺸﺮﻓﺘﻪ ﺿﺮوری ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ».
این پژوهش در کنفرانس آموزش مهندسی 1404 در سال 1388 منتشر شده است.
انتهای پیام