بزرگنمايي:

پیام خراسان - ایسنا/خراسان رضوی سرپرست اداره بهداشت و مدیریت بیماری‌های دامی اداره کل دامپزشکی استان خراسان رضوی گفت: در راستای مبارزه با انگل‌های خارجی در سال 1398 جهت پیشگیری از بیماری، تعداد 37 هزار راس گاو و گوساله از طریق سم‌پاشی روی بدن، 963 هزار راس دام سبک (گوسفند و بز) و بیش از چهار میلیون و 266 هزار متر مربع سم‌پاشی جایگاه انجام شده است.

دکتر محمد صفا با اعلام این مطلب، اظهار کرد: انگل‌های خارجی بدن دام علاوه بر خسارات اقتصادی که به صنعت دامپروری وارد می‌کند، می‌تواند زمینه‌ساز تعداد زیادی از بیماری‌های واگیر دامی و همچنین بیماری‌های مشترک انسان و دام شود.
وی افزود: یکی از شناخته‌شده‌ترین این بیماری‌ها تب خونریزی دهنده کریمه کنگو است که در صورت عدم رعایت موازین بهداشتی می‌تواند موجب شیوع در جوامع انسانی شود، بنابراین این اداره کل در حد توان نسبت به توسعه عملیات مبارزه با انگل‌های خارجی از طریق سم‌پاشی بدن دام و جایگاه‌های نگهداری آنها در سال جاری اقدام کرده است.
صفا بیان کرد: عمده‌ترین راه‌های انتقال بیماری به انسان شامل تماس با دام‌های آلوده، تماس با خون و ترشحات لاشه دام آلوده در زمان ذبح، گزش کنه یا دستکاری و له کردن آن، تماس با خون، ترشحات و نمونه‌های بافتی بیمار آلوده است. از دامداران می‌خواهیم در نگهداری دام‌ها و تماس با آنها نکات بهداشتی را رعایت کنند.
سرپرست اداره بهداشت و مدیریت بیماری‌های دامی اداره کل دامپزشکی استان خراسان رضوی گفت: در راستای مبارزه با انگل‌های خارجی در سال 1398 جهت پیشگیری از بیماری، تعداد 37 هزار راس گاو و گوساله از طریق سم‌پاشی روی بدن، 963 هزار راس دام سبک (گوسفند و بز) و بیش از چهار میلیون و 266 هزار متر مربع سم‌پاشی جایگاه انجام شده، همچنین از ابتدای سال 1399 تاکنون بیش از سه هزار لیتر سم جهت مبارزه با کنه‌ها استفاده شده است.
وی ادامه داد: از دامداران می‌خواهیم نسبت به سم‌پاشی و ضدعفونی دام و جایگاه نگهداری دام‌ها و انجام حمام ضد کنه بیش از پیش حساس بوده و هرگونه سم را فقط با نظر دامپزشکان مصرف کنند.
بر اساس اعلام روابط عمومی دامپزشکی خراسان رضوی، صفا خاطرنشان کرد: عمده‌ترین مشکلات و موانع در جهت پیشگیری از این بیماری‌ها و مبارزه با انگل‌های خارجی، کمبود اعتبارات در مورد تهیه و تامین سموم مختلف، افزایش قیمت سموم و نهاده‌های مورد نیاز، عدم بهسازی جایگاه‌های نگهداری دام و عدم آگاهی دامداران از بیماری‌های انگلی است.
انتهای پیام