بزرگنمايي:

پیام خراسان - ایسنا/خراسان رضوی فعالیت بدنی منظم یک روش سالم برای جلوگیری و کاهش فشارخون بالاست، حتی در مکان‌هایی که میزان آلودگی هوا به نسبت زیاد است.

به گزارش ساینس دیلی، بر اساس نتایج تحقیقات جدیدی که در مجله انجمن قلب آمریکا منتشرشده است، افرادی که به‌طور منظم ورزش می‌کنند، فشارخون پایین‌تری دارند، حتی اگر در مناطقی زندگی کنند که آلودگی هوای آن به نسبت زیاد باشد.
ارتباط خطر و مزایای آلودگی هوا و فعالیت بدنی یک نگرانی مهم عمومی است، زیرا بیش از 91 درصد از مردم سراسر جهان در مناطقی زندگی می‌کنند که کیفیت هوا مطابق دستورالعمل‌های سازمان بهداشت جهانی (WHO) نیست. آلودگی هوا خطر فشارخون بالا را افزایش می‌دهد و توجه به آلودگی هوا برای جلوگیری از فشارخون بالا مهم است.
نویسنده این تحقیق، دکتر جیانگ کیان لائو، دانشیار دانشکده بهداشت عمومی و مراقبت‌های اولیه در دانشگاه چین، هنگ‌کنگ در شاتین، گفت: "فعالیت گسترده در فضای باز در مناطق شهری، جذب آلاینده‌های هوا را افزایش می‌دهد که می‌تواند اثرات مضر آلودگی هوا را بیشتر کند. درحالی‌که ما دریافتیم فعالیت بدنی بالا در هوایی با آلودگی کمتر با خطر کمتر فشارخون بالا مرتبط است، اما فعالیت بدنی مداوم حتی اگر افراد در معرض آلودگی زیاد قرار داشته باشند، همچنان اثر محافظتی دارد. پیام این است که فعالیت بدنی حتی در هوای آلوده یک راهبرد مهم پیشگیری از فشارخون بالاست. "
محققان بیش از 140هزار بزرگسال بدون فشارخون را در تایوان به مدت پنج سال موردمطالعه قراردادند. محققان سطح فعالیت بدنی هفتگی هر بزرگسال را به‌صورت غیرفعال، نسبتا فعال یا بسیار فعال طبقه‌بندی کردند.
محققان همچنین میزان مواجهه با ریز گردها (PM2.5) را کم، متوسط و زیاد طبقه‌بندی کردند. PM2.5 رایج‌ترین شاخص آلودگی هواست. فشارخون بالا به‌عنوان 140روی 90 میلی‌متر جیوه تعریف‌شده است. اما دستورالعمل سال 2017 انجمن قلب آمریکا، کالج آمریکایی قلب‌شناسی برای پیشگیری، تشخیص، ارزیابی و مدیریت فشارخون بالا در بزرگسالان، فشارخون بالا را 130 روی 80 میلی‌متر جیوه تعریف می‌کند.
محققان دریافتند به‌طورکلی، افرادی که بسیار فعال هستند و در معرض میزان کم آلودگی هوا هستند، خطر کمتری برای ابتلا به فشارخون بالا دارند. افرادی که غیرفعال بودند و در معرض هوای بسیار آلوده قرار داشتند، خطر فشارخون بالاتری داشتند. هر افزایش در سطح PM2.5 با افزایش سی 38درصدی خطر پرفشارخونی همراه بود، درحالی‌که هر افزایش در سطح فعالیت بدنی به 6 درصد به خطر کمتر پرفشارخونی منجر می‌شود. این نتایج نشان می‌دهند که کاهش آلودگی هوا در جلوگیری از فشارخون بالا موثرتر است.
مزایای فعالیت بدنی منظم بدون در نظر گرفتن سطح آلودگی، همچنان وجود دارد. افرادی که به‌طور متوسط ورزش می‌کردند، نسبت به افرادی که ورزش نمی‌کردند، 4درصد خطر کمتری برای ابتلا به فشارخون بالا داشتند. افرادی که در سطح بالایی ورزش می‌کردند، نسبت به افراد غیر ورزشکار، 13 درصد کمتر خطر ابتلا به فشارخون بالا داشتند.
لائو می‌گوید: "این بزرگترین تحقیق برای تحلیل اثرات ترکیبی آلودگی هوا و فعالیت بدنی منظم بر فشارخون بالاست. یافته‌های ما نشان می‌دهند که فعالیت بدنی منظم یک روش ایمن در پیشگیری از فشارخون بالا برای افرادی است که در مناطق به نسبت آلوده زندگی می‌کنند. ورزش حتی باید در مناطق آلوده ترویج شود. این یافته‌ها همچنین به این نکته توجه می‌کنند که آلودگی به چه میزان می‌تواند فشارخون را تحت تاثیر قرار دهد و کنترل سطح آلودگی برای جلوگیری از فشارخون بالا چقدر مهم است. "
در سال 2004، انجمن قلب آمریکا بیانیه علمی صادر کرد، مبنی بر اینکه قرار گرفتن در هوای آلوده به بیماری‌های قلبی عروقی و مرگ منجر می‌شود. به‌روزرسانی سال 2010، این خطرات را که شامل حمله قلبی، سکته، آریتمی و نارسایی قلبی بود را به‌دقت شرح داد. دکتر راسل وی. لوئپکر، محقق گروه و کارشناس داوطلب انجمن قلب آمریکا گفت:"این تحقیق درک ما از نقش فعالیت بدنی در پیشگیری از بیماری‌های قلبی و عروقی ازجمله فشارخون بالا را تایید می‌کند. همچنین اهمیت آلودگی هوا را در ایجاد بیماری‌های قلبی عروقی، به ما یادآوری می‌کند. ارتباط بین آلودگی هوا و بیماری‌های قلبی عروقی ممکن است شامل پیشرفت پرفشارخونی همراه با سایر عوامل مرتبط با ذرات در آلودگی هوا باشد. "
یافته‌های این تحقیق محدود است و به دیگر جمعیت‌ها با قرار گرفتن در معرض آلودگی هوای بیشتر قابل‌تعمیم نیست، زیرا فقط شامل افرادی بود که در تایوان زندگی می‌کردند، جایی که هوای محیط به نسبت آلوده بود(غلظت سالانه PM2.5 ، 2.6 برابر حد مجاز توصیه‌شده توسط سازمان بهداشت جهانی). محققان بین فعالیت بدنی در فضای باز و سرپوشیده تمایزی قائل نبودند، به این معنی که آنان نمی‌توانند به‌طور انحصاری ارتباط PM2.5 و فشارخون بالا را نسبت به فعالیت بدنی در محیط باز یا بسته بررسی کنند. محققان همچنین مصرف سیگار در محیط بسته را به‌عنوان یک متغیر در نظر گرفتند.
انتهای پیام