بزرگنمايي:

پیام خراسان - به گزارش خبر فوری، کرونا ویروس همچنان در ایران و سایر کشورهای دنیا جولان می‌دهد و قصد خروج هم ندارد. در این بین بسیاری از افراد به این بیماری دچار شده یا متاسفانه جان خود را از دست داده‌اند. تا پیش از این بیشتر تاکید می‌شد که افراد مسن و دارای بیماری زمینه‌ای (مثل دیابت، بیماری قلبی و عروقی و یا بیماری تنفسی) مستعد گرفتار شدن به این بیماری هستند اما امروزه این باور تا حدی جرح و تعدیل شده است.
طبق برخی مشاهدات، بعضی از اعضای خانواده که جوان بوده و هیچ بیماری زمینه‌ای هم نداشتند مبتلا به کرونا شده و حتی کارشان به دستگاه تنفسی هم کشیده شده است. بر اساس گزارش مسئولین بهداشتی کشورمان، موج دوم کرونا بیشتر جوانان را مورد حمله خود قرار داده است و به نظر می‌رسد که تعداد تلفات در بین کم سن و سال ها هر روز بالاتر می‌رود.
اگر چنین است، شاید باید این پرسش را مطرح کنیم که اصلی‌ترین عامل ابتلای سخت یک فرد به کرونا چیست؟ آیا به جز چاقی، سن بالا و بیماری زمینه‌ای شاخص دیگری هم مطرح است؟ در این مدت نظرات بسیاری توسط پزشکان و متخصصان در این رابطه مطرح شده است. برخی از گروه خونی صحبت کردند. این دسته، گروه خونی A را بیشتر در معرض خطر دانسته و افرادی با گروه خونی O را کمتر در معرض مرگ و میر بر اثر کرونا دانستند. با این حال، این نظریه قوت زیادی نداشت و در مدت این چند ماه بسیاری این تئوری را ناقص و مانع از همه موارد ابتلا دانستند.
ژنتیک؛ یک عامل موثر بر شدت کرونا
عامل دیگری که از نظر برخی از متخصصین علت اصلی ابتلای سخت یک نفر به کرونا است، "ژنتیک" است. هنوز کارهای زیادی روی این موضوع انجام نشده است. اما یک گروه تحقیقاتی با آزمایش روی مبتلایان کرونا و تطبیق اطلاعاتشان با مبتلایان به سارس، سعی کردند به نتایج مشخصی در این زمینه برسند.
چندی پیش وبگاه livescience در گزارشی از امکان تاثیر ژنتیک بر شدت بیماری کووید 19 گفت. طبق گفته این وبگاه، بر اساس چند مقاله علمی، یک ژن مهم یعنی HLA می‌تواند نقش بسیار زیادی در شدت ابتلا به کرونا داشته باشد. HLA به بدن می گوید که چگونه پروتئین های خاصی را که سیستم ایمنی بدن برای تشخیص میکروب‌های مزاحم استفاده می کند، بسازد. این ژنوم سپس سیستم دفاعی بدن را وا می دارد که این میکروب ها را به عنوان اهداف مشخص شده شناسایی کرده و آنها را بکشند.
به جز این، برخی ژن‌های دیگر نیز توسط محققین بررسی شده‌اند. طبق تحقیق اخیر وبگاه the-scientist، ژنوم SLC6A20 می‌تواند در کنترل آنزیم‌هایی که به داخل ریه یا دستگاه تنفسی می‌روند تاثیر داشته باشد. طبق گزارش‌ها و مقالات چاپ شده در برخی ژورنال‌ها، چند تیم دانشگاهی در مطالعات اخیرشان توانستند ارتباط مستقیمی بین ژنوم فوق الذکر و بروز علائم شدید تنفسی در بین بیماران کرونایی پیدا کنند.
به جز این دو مورد، برخی مطالعات دیگر نیز روی گروه های ژنی دیگر از جمله TMPRSS2 انجام شده که توانسته به برخی نتایج هم برسد.
ژن های خوب
طبق بررسی کلی دانشمندان، ساختار DNA و ژنتیک انسان‌ها می‌تواند در میزان ابتلایشان به کرونا موثر باشد و برخی افراد که دارای ساخت ژنی خاصی باشند شاید هرگز به این بیماری دچار نشوند چرا که ژن ها به سرعت به تشخیص ویروس کمک کرده و قبل از ورود به ریه مبتلا، سیستم دفاعی بدن را از ویروس پاک می‌کند.
مشکلات موجود در تحقیقات ژنتیک
با این حال، نباید فراموش کرد که گستره وسیع علم ژنتیک و تغییرات دائمی کووید 19 باعث شده هنوزارتباط مستقیمی بین کرونا و ژنتیک پیدا نشود و به جز انتشار چند مقاله در ژورنال های علمی، اثر برجسته دیگری ارائه نگردد.
با وجود این، تحقیقات همچنان ادامه دارد. اخیرا وبگاه scientific american گزارشی را منتشر کرد که طبق آن، ژنتیک می‌تواند در مرگ افراد کرونایی موثر واقع شود. با این حال، حتی در این مطالعه نیز مشکلات مربوط به مطالعات ژنتیک و ارتباطش با کرونا ذکر شده است. طبق گفته این وبگاه، مطالعات ژنتیک در مورد کرونا فقط در اروپا بررسی شده و برای دست یابی به یک نتیجه مشخص باید ژنوم آسیایی‌ها و آفریقایی‌ها نیز بررسی شود. همچنین، زمان بسیار کم از آغاز شیوع کرونا و درگیری بسیاری از مراکز پزشکی برای درمان مبتلایان بر مشکلات دانشمندان افزوده است.