بزرگنمايي:

پیام خراسان - ایسنا/خراسان رضوی دهه‌ها تحقیق نشان می‌دهد که انجام کارها به دلیل اینکه می‌خواهیم نه اینکه مجبور هستیم، منجر به‌سلامت روانی بهتری می‌شود. این امر در مورد طیف گسترده‌ای از رفتارها، از تحصیل گرفته تا کاهش وزن و یا کمک به دیگران در فرهنگ‌ها و جمعیت‌های مختلف صادق است.

به گزارش اس‌پی اس‌پی، این مورد برای رفتارهایی که واقعی یا درواقع اجباری هستند، مانند رفتن به محل کار یا استفاده از کمربند ایمنی، به همان اندازه صادق است. وقتی‌که ما به دلایل خودمختار، کاری انجام می‌دهیم (زیرا ما شخصا برای آن ارزش قائل هستیم، فکر می‌کنیم مهم است و یا می‌خواهیم انجام دهیم)، احساس می‌کنیم بهتر از زمانی که این کار را به دلایل کنترل‌شده (به دلیل فشار دیگران یا خودمان) انجام دهیم، عملکرد بهتری داریم. به بیان ساده‌تر، انگیزه‌ها مهم هستند؛ چراکه می‌خواهیم برای سلامتی خود کاری انجام دهیم و حتی بهزیستی را در زندگی‌مان وارد کنیم.
ما این پدیده را در یک زمینه منحصربه‌فرد موردبررسی قراردادیم و بررسی کردیم که چرا زنان مسلمان در عربستان سعودی و ایران حجاب دارند و به‌طور خاص چگونه انگیزه‌های آنها هنگام پوشیدن حجاب شکل می‌گیرد.
بسیاری از مردم جهان غرب تصور می‌کنند که زنان مسلمان حجاب دارند زیرا احساس می‌کنند که مجبور هستند. ما این فرض را آزمایش کردیم و هیچ مدرک پشتیبانی شده از آن پیدا نکردیم. در حقیقت، در مطالعه‌ای که بر روی 791 زن ساکن عربستان سعودی و ایران انجام شد، نظری مخالف ارائه شد. زنان به دلیل تمایل به پوشیدن حجاب، احتمال بیشتری داشت که حجاب داشته باشند، زیرا حجاب نشان‌دهنده ارزش‌های آنان بود، آنان از پوشیدن حجاب لذت می‌بردند و تجلی احساسات آنان بود و درواقع آنان از اینکه در مورد اجباری بودن حجاب قضاوت شوند احساس بدی داشتند.
در عربستان سعودی، زنان در ملاء عام موظفند عبا بپوشند، لباسی که قسمت اعظم صورت و بدن را دربرمی گیرد، هر چند در حال حاضر این فرهنگ به سمت تفسیرهای آزادتر پیش می‌رود. زنان در ایران نیز روسری و حجاب مناسب دارند. با توجه به نتایج این تحقیق، زنان در کشورهایی که قوانین حجاب دارند به‌طورکلی می‌گویند حجاب اراده خودشان است.
همان‌طور که انتظار می‌رفت، زنانی که حجاب را به دلیل انگیزه‌های خودمختار حفظ می‌کردند، در واقع حجاب منعکس‌کننده ارزش‌های شخصی و تجلی ارزش‌های خودشان بود، هنگام پوشیدن حجاب احساسات مثبت بیشتر و احساسات منفی کمتری گزارش کردند و ازآنجاکه پوشیدن حجاب بخش بزرگی از زندگی در این کشورهاست، وقتی زنان به دلایل خودمختاری حجاب را می‌پوشیدند، رضایت بیشتر از زندگی گزارش کردند.
از طرف دیگر، هنگامی‌که زنان به دلایل کنترل‌شده حجاب می‌پوشند (مانند عدم پذیرش اجتماعی، عدم پوشیدن لباس شرم‌آور، یا از اینکه احساس می‌کنند چاره‌ای ندارند) یافته‌های ما با انتظارات ما مطابقت داشت. پوشیدن حجاب برای انگیزه‌های کنترل‌شده، گاه با احساسات منفی همراه بود، گاهی همراه با احساسات مثبت و بعضی‌اوقات به‌هیچ‌وجه با احساسات زنان ارتباط نداشت و این انگیزه‌ها تمایل به‌پیش بینی رضایت کلی از زندگی نداشتند.
اگرچه برخی از افراد فرضیاتی در مورد اینکه چرا زنان مسلمان حجاب دارند و چه چیزی برای پوشیدن آن احساس می‌کنند موجب شده یک تصویر پیچیده‌تر در مطالعات ما نقش ببندد، اما تجربه پوشیدن حجاب به‌شدت بستگی به این انگیزه دارد که چرا خانم‌ها آن را می‌پوشند.
نتایج این مطالعه نشان داد که بیشتر زنان، حجاب را می‌پوشند زیرا می‌خواهند و آن را بخش مهمی از احساسات خود می‌دانند.
این انگیزه‌های خودمختار به‌طور مداوم باتجربه‌های احساسی مثبت هنگام پوشیدن حجاب و همچنین رضایت کلی از زندگی مرتبط هستند.
نتیجه‌گیری این است که انگیزه‌های شخصی زن برای پوشیدن حجاب برای تجربه خود هنگام پوشیدن و رضایت کلی از زندگی وی بسیار زیاد است. بسیاری از خانم‌ها در عمل پوشیدن حجاب ارزش زیادی می‌یابند و از آن بهره می‌برند. حتی اگر زنان به دلایل کنترل‌شده حجاب داشته باشند، تصویر آن پیچیده‌تر از آن چیزی است که ممکن است انتظار داشته باشیم.
انتهای پیام