چاپ

پیام خراسان - محققان اظهار کردند: مناطق بیابانی خطر انقراض گونه‌های مختلف را تا 50 درصد کاهش می‌دهند.
به گزارش ایسنا- منطقه خراسان و به نقل از ساینس‌دیلی، محققان این بررسی اظهار کردند که مناطق بیابانی به عنوان یک سپر در برابر خطر انقراض گونه‌های مختلف عمل می‌کنند.
از جامعه جهانی حفاظت درخواست شده تا برای پیشگیری در از بین رفتن مقیاس بزرگی از گونه‌های در معرض خطر انقراض، هدف خاصی را برای محافظت از مناطق بیابانی جهان در نظر بگیرند.
محققان دانشگاه کوئینزلند استرالیا اظهار کردند: مناطق بیابانی، مناطقی هستند که تاثیر انسان در آنها هیچ یا حداقل است و می‌توانند خطر انقراض گونه‌ها را تا نصف کاهش دهند.
پروفسور جیمز واتسون، در این بررسی عنوان کرد: مناطق بیابانی قابل احیا نیستند، بنابراین باید اقدامات فوری برای اطمینان از حفاظت آنها در نظر گرفت.
از دهه 1990 تاکنون وسعت مناطق بیابانی بیش از سه میلیون کیلومتر مربع کاهش پیدا کرده است که این اندازه حدود نیمی از کشور استرالیاست و در واقع کمتر از 20 درصد مساحت کره زمین بیابان باقی مانده است.
واتسون افزود: اکوسیستم‌های دست‌نخورده زمین می‌توانند در کاهش تغییرات آب وهوایی، تنظیم چرخه‌های اساسی بیوژئوشیمی و آب و اطمینان از حفظ ارتباط بیولوژیکی جوامع موثر باشند.
در علوم جغرافیا و زمین، چرخه بیوژئوشیمی به گردشی گفته می‌شود که مولکول‌ها یا یک عنصر شیمیایی از طریق جانداران و غیرجانداران مسیری را طی کند. چرخه، مجموعه‌ای از تغییرات است که به نقطه شروع بازمی‌گردد و تکرار شود.
یافته‌های این مطالعه در مجله Nature منتشر شده است.
انتهای پیام