چاپ

پیام خراسان - ایسنا/خراسان جنوبی یک دکترای تاریخ گفت: حفظ میراث فرهنگی به عنوان پشتوانه‌ای برای تداوم حیات فرهنگی یک کشور ضروری است، چرا که شناسنامه هر کشوری آثار باستانی و میراث‌های فرهنگی آن است.

اکرم ناصری در گفت وگو با ایسنا اظهار کرد: تاریخ به معنای عام و گسترده‌اش به قدری اهمیت دارد که هر قوم و ملتی تاریخ خود را از مفاخر خویش می‌شمارد و آن را چراغی فراسوی راه آیندگان می‌داند.
وی افزود: ذخائر تاریخی اقوام و ملل همانند ذخائر و منابع روی زمینی و زیر زمینی آن ملت، ارزنده و مهم است و میراث مهم و گرانقدر آن قوم و ملت به حساب می‌آید و به عنوان گنجینه و ثروت ملی محسوب می‌شود.
این دکترای تاریخ با بیان اینکه ملتی مانند ایران تمدنی بسیار قدیمی و درخشان دارد، بیان کرد: در زمانی که بسیاری از جوامع غربی و شرقی هنوز به وجود نیامده بودند، ایران از تمدنی غنی و پیشرفته برخوردار بود که بعدها جوامع دیگر از این تمدن الگو گرفته و نهادها و ساختارهای خود را با الگوهای ایرانی بنا نهادند.
ناصری ادامه داد: مهم‌ترین عاملی که میراث فرهنگی را برای یک ملت مهم و باارزش می‌سازد، هویت و ارزشی است که آن نماد تاریخی، میراث فرهنگی برای یک ملت دارد و رابطه‌ای ارزشی، عاطفی و افتخارآفرین برای یک ملت ایجاد می‌کند.
وی اظهار کرد: امروزه ملت‌ها و اقوام برای شناخت بیشتر از یکدیگر به شناسایی میراث فرهنگی و یادمان‌های تاریخی می‌پردازند و تلاش می‌کنند که فرهنگ، هنر و پیشینه غنی تاریخی خود را به یکدیگر معرفی کنند، به همین دلیل حفظ میراث فرهنگی به عنوان پشتوانه‌ای برای تداوم حیات فرهنگی یک کشور ضروری می‌نماید، چرا که شناسنامه هر کشوری آثار باستانی و میراث‌های فرهنگی آن است.
این دکترای تاریخ بیان کرد: این میراث‌ها هستند که قدمت، تاریخچه و تمدن هر سرزمینی را مشخص می‌کنند؛ بنابراین حفاظت و حراست از آنها امری ضروری است به ویژه آنکه نسل‌های آینده نیز باید این میراث‌های گران‌بها را پاسداری کرده و از هویت اصیل و فرهنگ دیرینه و افتخارآفرین خود برای نسل‌های آینده بازگو کنند.
ناصری ادامه داد: محافظت از آثار تاریخی و میراث فرهنگی نه تنها باعث می‌شود که افراد یک جامعه فرهنگ خود را غنی سازند، بلکه موجب رشد و توسعه فرهنگی نیز خواهد شد، به همین لحاظ یک جامعه زمانی خواهد توانست به توسعه‌ای موزون، هماهنگ و پایدار دست یابد که برنامه‌ریزی‌ها و سیاست‌گذاری‌های آگاهانه‌ای برای حفاظت از میراث فرهنگی در دستور کار مسئولین و مقامات ذی‌ربط قرار گیرد.
وی افزود: در کنار آثار باستانی و تاریخی به عنوان مهم ترین میراث‌های فرهنگی، مشاهیر و مفاخر در هر سرزمین نیز همواره شناسنامه و حافظه دانایی و نماد فرهیختگی بوده‌اند و معرفی، پاسداشت و ترویج مشاهیر نوعی نشانه و پیام مثبت از ناحیه جامعه‌ای است که در راه توسعه و تعالی گام برمی‌دارد.
تقویت فرهنگ بومی با معرفی مشاهیر
این مدرس دانشگاه اظهار کرد: مشاهیر با ایفای نقش سازنده در تاریخ، نام خود را در اذهان زنده نگه داشته‌اند و امروز که نسل جامعه جوان به دنبال الگوهایی برای ترسیم آینده است؛ مرور زندگینامه آن‌ها نیز می‌تواند به تقویت فرهنگ بومی و ترسیم یک الگوی سازنده کمک کند.
ناصری تصریح کرد: مشاهیر ملی یادآور پیشینه و فرآیند بالندگی، توانایی و تعالی یک ملت هستند و در افزایش خودباوری و اعتماد به‌نفس یک ملت و مواردی که از آن به‌غرور ملی هم تعبیر می‌شود، می‌توانند مؤثر باشند و در همان حال جایگاه ملل گوناگون را در میان سایر جوامع بشری ارتقاء دهند.
وی افزود: معرفی و شناخت مشاهیر همچنین می‌تواند انگیزه تلاش و پیشرفت را در میان جوامع گوناگون تقویت کند و نشانه‌ای عینی از بلوغ فکری، فرهنگی و علمی یک ملت در مقاطع گوناگون تاریخی باشد.
این دکترای تاریخ اظهار کرد: شناسایی، معرفی و بهره‌مندی از ظرفیت‌های حیات‌بخش و انسانی مشاهیر می‌تواند در راستای تقویت روابط جامعه بشری، صلح جهانی و مواجهه مدنی با آن‌ چیزی باشد که زندگی بشر امروزی را با بحران‌های نگران‌کننده روبه‌رو ساخته است.
ناصری خاطرنشان کرد: در این میان، بی‌اعتنایی و یا حتی کم‌توجهی به‌مشاهیر در عرصه‌های گوناگون سیاسی، اجتماعی و فرهنگی می‌تواند تبعات سوء بسیاری به‌دنبال آورد؛ بی‌توجهی به مشاهیر، جامعه انسانی را به‌طور کلی و جامعه ایرانی را در سطح ملی، از توانمندی‌ها و داشته‌های بالقوه و حتی بالفعل بسیاری محروم می‌سازد و به‌نوعی بی‌حافظگی تاریخی، خمودگی اجتماعی، یأس، نومیدی و خودکم‌بینی را در میان جامعه دامن خواهد زد.
وی افزود: در واقع پاسداری از فرهنگ ملی و کوشش در جهت شناخت و معرفی چهره‌های شاخص علمی و مذهبی، عمده‌ترین وظیفه فرهنگ پروردگان ایران زمین به ویژه مردمان فرهیخته خراسان جنوبی است و بی‌شک معرفی این چهره‌های ماندگار، رسالت عظیم و مسئولیتی خطیر است.
این مدرس دانشگاه با بیان اینکه یکی از برنامه‌هایی که در رشد فکری و تربیتی انسان مؤثر است، شناخت چهره‌های علمی و فرهنگی است، یادآور شد: به هر نسبت که انسان با خصوصیات اخلاقی و علمی شخصیت‌ها آشنا شود، به همان اندازه در صعود اخلاقی و تربیتی او مؤثر است.
انتهای پیام