چاپ

پیام خراسان - ایسنا/خراسان رضوی یک روان‌شناس بالینی با اشاره به اینکه «باید تعریف ما از مادر خوب تغییر کند»، گفت: مادر خوب کسی است که ابتدا نیازهای خود را تأمین کند و سپس به نیازهای دیگر اعضاء خانواده برسد.

فروزان پاسالار، در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: همیشه حضور خانم‌ها در اجتماع چالش‌های زیادی به همراه داشته که بیشتر این چالش‌ها از جانب خانم‌ها ایجاد می‌شود و با باورهایی که به ذهن خانم‌ها داده‌ شده مرتبط است. تغییر این چالش‌ها معمولا کار آسانی نیست.
وی افزود: در گذشته تقسیم وظایف به صورتی بود که مردان مسؤولیت بیرون از خانه را برعهده داشتند و خانم‌ها به امور منزل و فرزندان رسیدگی می‌کردند. این تقسیم نقش‌ها پذیرفته شده بود و در مقابل هم دو طرف مسئول بودند. دختران حق مدرسه رفتن نداشتند و فقط پسران ادامه تحصیل می‌دادند. زیرا اعتقاد بر این بود که دختران باید در خانه باشند و نیازی به سواد داشتن ندارند.
این روان‌شناس بالینی بیان کرد: با گذشت زمان زنان در مقابل این تقسیم‌بندی ایستادگی کردند و این مبارزه را با درس خواندن و ادامه تحصیل آغاز کردند. سپس خواستند که به عنوان یک زن در جامعه نقشی را ایفا کنند. آنان در نقشی که ایفا کردند در بسیاری از مواقع بهتر از مردان هستند. زنان ثابت کردند که می‌توانند در تحصیل برابر آقایان باشند.
پاسالار عنوان کرد: در اﻏﻠﺐ ﻣﻮارد زﻧﺎن ﺷﺎﻏﻞ ﺑﻪ ﻃﻮر همزمان دارای ﺳﻪ ﻧﻘﺶ ﻫﻤﺴﺮی، ﻣﺎدری و ﺷﻐﻠﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ. در ﻣﻮرد ﻧﺤﻮه ﺗﻌﺎﻣﻞ ﻣﻴﺎن اﻳﻦ اﻧﺘﻈﺎرات و ﻧﻘش‌هایﭼﻨﺪﮔﺎﻧﻪ، ﻧﻈﺮات ﻣﺘﻔﺎوﺗﻲ وﺟﻮد دارد. ما از گذشتگان خود پذیرفته‌ایم که همسر خوب کسی است که امور مربوط به منزل را به نحواحسن انجام دهد. از ابتدا این تعریف را به ما یاد دادند، مادرخوب مادری است که مراقب فرزندش باشد و از لحاظ زمانی برای او کم نگذارد.
این روان‌شناس بالینی ادامه داد: همیشه این افکار ذهن خانم‌های ما را درگیرمی‌کند که آیا من در قبال نقش‌های خود کوتاهی کرده‌ام؟ من به عنوان زن، نقش اجتماعی خود را انجام می‌دهم و این مرا اقناع می‌کند، اما از طرف دیگر دغدغه‌های دیگر من را بالابرده است.
وی گفت: زنان ما می‌خواهند که بیرون از خانه کار کنند و در کنار آن همکاری همسر و فرزند خود را خواهان هستند و وظایف منزل را تقسیم کنند، اما خانم‌ها زمانی که بحث درآمد می‌شود می‌گویند پول خودم است. این یک ایراد محسوب می‌شود، زیرا اگر قرار به تساوی باشد، همه چیز باید مساوی باشد. زنی که قصد دارد در بیرون ازخانه به فعالیت مشغول باشد باید در ابتدا با همسر خود قرار بگذارد تا در تمام کارها با یکدیگر همکاری داشته باشند و در تربیت فرزند هم کارها به مساوات تقسیم شود. این کار بهتر است پیش از ازدواج در جلسات مشاوره قبل از ازدواج مطرح شود تا در زندگی خود دچار اخلال نشوند و کارها به خوبی پیش رود.
پاسالار خاطرنشان کرد: آیا مادرخوب مادری‌ست که فرزند هر لحظه خواست در اختیار او باشد؟ یا تمام و کمال برای او خدمات ارائه دهد؟ آیا کمیت می‌تواند مادر خوب را تعریف کند؟ یا کیفیت نیز مهم است. مادر خوب کسی است که ابتدا نیازهای خود را تأمین کند و سپس به نیازهای دیگر اعضاء خانواده برسد. باید تعریف ما از مادر خوب تغییر کند و این امر فرهنگسازی شود که همیشه ماندن در کنار فرزند و برآورده کردن تمام نیازهای فرزند دلیل بر فرزندپروری به بهترین روش نیست. پدر و مادر خوب باید وارد جامعه شوند و در کلاس‌های فرزندپروری شرکت کنند. کلاس‌های فرزندپروری مختص مادران نیست، اما همین شرکت کردن در کلاس‌ها نیز آینده کودک را طور دیگری رقم خواهد زد.
این روان‌شناس بالینی افزود: زن شاغل به فرزند دختر خود این پیام را می‌رساند که من کمبود ندارم و در عین حالی که در کنار شما بوده‌ام به نقش اجتماعی خود نیز رسیده‌ام،‌ من الگوی زنی توانمند هستم. همچنین به فرزند پسر خود آموزش می‌دهد که نقش مادر تنها سرویس دادن در منزل نیست. مادر او علاوه بر تأمین نیازهای خود می‌تواند گوش شنونده خوبی برای فرزندش باشد. ما به عنوان زن باید تعریف‌های همسر و مادر خوب بودن را تصحیح کنیم.
نباید در محیط خانواده نقش‌ها را جنسیتی کرد
وی تاکید کرد: نزدیک بودن به فرزند، نزدیک بودن به جامعه است. یک زن رشد یافته می‌تواند همسر موفق‌تری باشد. همچنین نباید در محیط خانواده نقش‌ها را جنسیتی کرد. کارهایی مثل ظرف شستن و جمع‌کردن سفره را به دخترها و خرید منزل را به پسرها واگذار کرد هیچ تفاوتی میان کارهای خانه نیست و سطح کارها باهم یکی هستند. سطح‌بندی کارها یا ارزش دادن به آن‌ها کار درستی نیست و پدری که مدیر یک مجموعه هست هم می‌تواند در خانه، کنار همسر و فرزندانش به کارهای خانه بپردازد.
پاسالار تصریح کرد: در جامعه مدرن حقوق و تکالیف زنان و مردان دستخوش تغییرات شده است . زنان با ﻣﺸﻜﻞ ﺣﺎﺻﻞ از ﺗﺪاﺧﻞ ﻧﻘﺶﻫﺎی خود روبه‌رو هستند. عده‌ای از زنان همان زنان سنتی و بخشی مدرن‌ هستند، اﻟﺒﺘﻪ ﻧﻤﻲﺗﻮان ﻣﻨﻜﺮ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﺨﺸﻲ از اﻳﻦ ﻣﺸﻜﻼت ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺮاﻳﻂ ﺧﺎص دوران ﮔﺬار اﺳﺖ. زﻧﺪﮔﻲ در ﺟﺎﻣﻌﻪ اﻳﺮانِ در ﺷﺮاﻳﻂ ﮔﺬار، ﻣﻨﺸﺄ ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ اﻧﻮاع ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ از ﺗﻌﺎرضﻫﺎ و اﺧﺘﻼلﻫﺎﺳﺖ. اﮔﺮ ﻓﺮد احساس رضایت از ﻧﻘﺶﻫﺎی ﺧﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺪون اﺣﺴﺎس ﻓﺸﺎر و ﺗﻨﺶ ﺗﻤﺎﻣﻲ ﻧﻘﺶﻫﺎی ﺧﻮد را ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺑﺨﺸﺪ.
انتهای پیام