چاپ

پیام خراسان - ایسنا/خراسان رضوی استادیار دانشگاه فردوسی مشهد گفت: نوآوری اصلی کتاب «حجاب در صدر اسلام» بررسی اشعار عصر جاهلیت است و این موضوع می‌توانست برای عنوان فرعی کتاب جایگزین شود.

دکتر مهدی مجاهدی در مراسم رونمایی، نقد و بررسی کتاب «حجاب در صدر اسلام»، نوشته محمدرضا شاه‌سنایی در رابطه با نقاط قوت و ضعف این کتاب، اظهار کرد: مسئله محور بودن، دغدغه روز داشتن، دامنه مناسب و روش مناسب برای تحلیل و بررسی اشعار عصر جاهلیت از نکات مثبت کتاب «حجاب در صدر اسلام» است؛ اما از نظر کیفیت، نقدهای جدی در جهت شکل، بدیهیات و ابتدائیات پژوهش بر این کتاب وارد است.
وی افزود: همان‌طور که نویسنده کتاب اشاره کرده است درباره این موضوع کتاب، چندنفر کار کرده‌اند که اسم یک نفر از آن‌ها بر روی جلد آمده که بلافاصله پس از چاپ کتاب در فضای گروه‌های تخصصی این بحث مطرح شد که چرا اسم یک فرد خاص بر روی جلد آمده است؛ اما به نظرات افراد دیگر که با کیفیت بیشتر بر روی این مسائل کار کرده‌اند توجهی نشده است.
این استادیار دانشگاه فردوسی مشهد ادامه داد: در پیشینه‌ای که در کتاب آمده خیلی از کتاب‌ها معرفی شده است، اما به دلیل اینکه معمولا در پژوهش‌ها پیشینه، در آخر کتاب نوشته می‌شود وقت کمی برایش لحاظ می‌شود و امیدوارم در چاپ بعدی فعالیت‌هایی که اعراب و ایرانی‌ها نسبت به بحث حجاب انجام داده‌اند تبدیل به یک فصل شود و منابعی که در پیشینه آمده، مشخص شود که در چه سال‌هایی چاپ شده است و اعتبار اشعار جاهلی نیز از موضوعات مهم است که باید در چاپ‌های بعدی روشن شود.
مجاهدی در رابطه با ایرادات نگارشی این کتاب گفت: در بحث ویرایش نیز مشکلاتی وجود دارد و ویراستار کتاب در بعضی قسمت‌های کتاب به جای استفاده از ویرگول از سکون استفاده کرده و مشخص است که این کار عمدا صورت گرفته که باید در این مورد در چاپ‌های بعد تجدیدنظر صورت بگیرد.
در کتاب «حجاب در صدر اسلام» وجود فرهنگ پوشش در عصر جاهلیت اثبات شده است
در بخش دیگری از این جلسه حجت‌الاسلام سید کاظم طباطبائی، دانشیار دانشگاه علوم قرآن و حدیث قم که به صورت ویدئو کنفرانس در جلسه حضور داشت، در رابطه با کتاب حجاب در صدر اسلام عنوان کرد: آقای شاه‌سنایی در کتاب حجاب در صدر اسلام وجود فرهنگ پوشش در عصر جاهلیت را اثبات کردند و تلاش فراوانی در پیداکردن منابع و اشعار عصر جاهلیت انجام داده‌اند که چون پیش از این به آثار و اشعار اعراب جاهلی پرداخته نشده بود و منبع مهم دیگری برای این موضوع وجود ندارد باید به ایشان خداقوت گفت.
وی در رابطه با کتاب «حجاب شرعی در عصر پیامبر(ص)» که کتاب «حجاب در صدر اسلام» در جهت نقد آن نوشته شده است، گفت: کتاب «حجاب شرعی در عصر پیامبر(ص)» که توسط آقای امیرحسین ترکاشوند نوشته شده بحث مرتبط با حجاب را وارد مرحله جدیدتری کرد و با یک جریانی روبه‌رو شدیم که در صدد اثبات شرعی بودن حجاب حداقلی بودند؛ اما به نظر می‌رسد که توانستند مباحث مرتبط با حجاب را دقت بیشتری ببخشند و باید به این روند آفرین گفت و سخن شهید مطهری در دوره قبل از انقلاب در دانشگاه‌ها را می‌توان اینجا به کار برد که گفته بودند «حرف زدن درباره اشکالات و عیب‌جویی برای یک فرهنگ استوار اسلامی ضرری نخواهد داشت و پاسخگویی به آن‌ها سبب مطرح شدن و دقیق‌تر شدن آن نیز خواهد شد و زمانی که ما به خوبی به این شبهات پاسخگو باشیم عقاید و تفکراتمان استحکام پیدا می‌کند».
طباطبائی تصریح کرد: کتاب آقای ترکاشوند در صدد بیان این مطلب است که فرهنگ برهنگی در عصر جاهلیت را اثبات کند، هرچند دلایلی که ایشان مطرح می‌کند نمی‌تواند فرهنگ برهنگی را اثبات کند و اتفاقا گزارش موارد اندک در موارد برهنگی می‌تواند این موضوع را مطرح کند که این اتفاق‌ها خلاف فرهنگ بوده است و آقای شاه‌سنایی برای روشن کردن این مسئله در کتاب «حجاب در صدر اسلام» تلاش کرده‌اند.
رد کردن شبهات از ویژگی‌های مهم کتاب «حجاب در صدر اسلام» است
در قسمت دیگری از این جلسه یحیی بوذری‌نژاد، دانشیار دانشگاه تهران که او نیز به صورت ویدئو کنفرانس در جلسه حضور پیدا کرده بود با بیان اینکه کتاب «حجاب در صدر اسلام» با بیان حقایق، شبهات را رد می‌کند، گفت: کتاب «حجاب در صدر اسلام» از این بابت بسیار دارای اهمیت است که در مقابل نقدها ایستاده و با ادله و بیان حقایق تمام شبهات را رد می‌کند.
وی تصریح کرد: برای اینکه به اهمیت تالیف این کتاب پی ببریم لازم است که ابتدا سال‌های پیروزی انقلاب اسلامی در ایران را در نظر داشته باشیم که پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، عده‌ای از روشنفکران که آیین و دستورات فقهی اسلام را با تفکرات کشورهای غربی سازگار نمی‌دیدند، تصمیم گرفتند که قرائت جدیدی از دستورات و اصول دین ارائه دهند و تصور کردند که با این کار می‌توانند مردم را نیز با خود همراه کنند.
وی اضافه کرد: برای مثال قبل از انقلاب، نقدهایی به موضوع حجاب صورت گرفت و گفته می‌شد که قرآن وحی است و سپس به تحلیل شرایط زمان وحی و فرهنگ مردم آن زمان می پرداختند و این امر را برای دوره‌ای خاص روا می‌دانستند.
انتهای پیام