چاپ

پیام خراسان - مشهد ـ جامعه، ظرفیت هایی برای اوقات فراغت پسرها مثل مسجد، کانون ها، هیئات، جلسه قرآن و... به عنوان پاتوق دارد ولی برای دختران چنین نیست لذا بهتر است مساجد، پاتوق دختران محله شود.

خبرگزاری مهر ، گروه استان‌ها - سیدسجاد جلینی*: پس از تغییرات در راس مدیریت مرکز رسیدگی به امور مساجد خراسان رضوی، اولین اثر این تغییرات در روال سابق این مرکز، مصوبه ای است که چندی قبل به تصویب رسید و طی آن باید نیمی از اشخاص حقیقی هیئت امناء مساجد افراد جوان (زیر 40 سال) باشند و یک خانم در آن حضور داشته باشد و هم چنین مساجد تخصصی در موضوعات مختلف ایجاد شود.
این مصوبات به خصوص مصوبه حضور زنان در امر تصمیم گیری مساجد بسیار حائز اهمیت است، نیمی از جامعه ما زنان بوده و آینده سازان فرهنگی و تمدنی هر جامعه ای را نیز زنان تشکیل می دهند اما توجه به چند نکته در این خصوص ضروری است:
صرفاً این‌که جنسی از زن در حوزه مدیریت مسجد قرار بگیرد، مهم نیست. بحث اینجاست که باید تفکری که قائل به حضور زنان و ظرفیت زنان و با گسترش کارهای زنان باشد قرار بگیرد. سالهاست که مدیریت مسجد از جنس مرد است اما همان ها اکثرا بزرگترین مانع برای حضور پسران نوجوان و جوان بوده اند!
باید برای هر امری که تصمیم‌گیری می‌شود، بسترهای ایجاد آن امر هم فراهم باشد؛ می‌دانید که مسجد باید صیغه شرعی خاص خودش خوانده شود و معمولاً برخی از مساجد تمامش صیغه مسجد خوانده می شود و امکان حضور بانوان را یک چهارم کاهش می‌دهد! این مسئله ای است که باید فقها ورود داشته باشند.
مسئله دیگر اتاق برای تشکل‌هاست، چند درصد مساجد ما ظرفیت اتاق مستقل برای تشکل دارد؟ حال این تشکل می‌خواهد مردانه باشد یا زنانه، فعالیت نیاز به مکان دارد و در این میان باید دید بانوان چه فضای فعالیتی اختصاصی در مساجد دارند؟
اینکه جنسیتی در مسجد حضور داشته باشد و تشکلی خاص، خوب است اما به نظر باید برای افراد ویژگی ها و معیارهایی مشخص کرد تا بر اساس آن انتخاب شوند و حضورشان موثر باشد کما اینکه همانطور که ذکر شد آقا و جوان و نماینده فلان تشکل در اکثر هیئت امنای ما هستند اما اقداماتشان ضد مرد و جوانان است.
مورد دیگر اینکه بیشترین آسیب در مساجد، نداشتن هدفی برای آینده و راهبرد عملیاتی برای آن است، خوب است حال که امور مساجد در این امور ورود پیدا کرده است، در مسئله هدف گذاری و داشتن برنامه عملیاتی مسجد در عرصه های مختلف و ساحات متفاوت نیز به خصوص در امر زنان برنامه ریزی کند.
در خصوص مساجد تخصصی نیز سال ها قبل کانون های فرهنگی مساجد این کار را انجام داده و فعالیت هایی نیز داشتند. به نظر این مدل تقسیم بندی زیاد مفید نیست و باید در خود ستاد این کارگروه ها فعالیت و از نتایجش مساجد استفاده کنند.
در جامعه ما در زمینه اوقات خارج از مدرسه ظرفیت‌هایی برای پسرها وجود دارد، پسر کمی مذهبی باشد می‌تواند به یکی از تشکل های مسجد برود، حال می‌خواهد هیئت، جلسه قرآن، بسیج و یا کانون فرهنگی باشد یا..، همچنین می تواند در سایر تشکل های فعال محله تردد کند مثل پارک، کوچه و خیابان، مکان های بازی محلی و .. و اصطلاحا پاتوقی برای خود و رفقایشان دارند ولی ما هیچ پاتوق محلی برای دختران مان نداریم.
خوب است جزء راهکارها به جای اینکه یک جنسیت خاص در هیئت امنا گنجانده شود (که خوب است) برنامه های عملیاتی طرح و برنامه ریزی شود که مساجد پاتوق دختران محله شود.
*مدیر سابق فرهنگسرای انتظار و فعال مسجدی