بزرگنمايي:

پیام خراسان - ایسنا/خراسان شمالی ارگ دولت‌آباد، بنای با ارزش تاریخی مربوط به دوره قاجار، یک الگوبرداری کامل از شهر تاریخی بلقیس اسفراین بوده که با شماره 31524 در فهرست آثار ملی نیز به ثبت رسیده است.

ارگ دولت‌آباد در غرب روستای دولت‌آباد و در فاصله حدود 14 کیلومتری جنوب شرق شهرستان اسفراین قرار گرفته است، این اثر در پای کوهی ارتفاعات جنوب غربی شاه جهان در میان دشت به ارتفاع حدود 1250 متر بالاتر از سطح در یا واقع شده است.
با توجه به مطالعات میدانی و کتابخانه‌ای صورت گرفته، این بنای با ارزش مربوط به دوره قاجار بوده که در کنار مسیر اصلی جاده ارتباطی سبزوار و اسفراین واقع شده، دارای یک ارگ حکومتی و یک بخش مسکونی که اهالی روستا در آن زندگی می‌کردند که دارای برج و باروهای رفیع و گچ‌بری‌های نفیسی است.
به گزارش ایسنا، این مجموعه از دو بخش تشکیل شده، ارگ که در جنوب واقع شده و با پلان تقریباً مربع شکل به ابعاد 62*63 متر و شارستان که در شمال ارگ واقع است به‌صورت مستطیل شکل به ابعاد 231*254 متر است.
ارگ حکومتی زمان‌آبادی داری چهار برج دفاعی و باروهای طویلی بوده که اطراف آن را محصور ساخته و دارای یک دروازه در جبهه شمالی که به داخل شارستان باز می‌شده و دارای تزئینات گچی است که خوشبختانه هنوز شواهدی از این تزئینات باقی مانده است. قطر دیوارها تقریباً 170 سانتیمتر و ارتفاع آن‌ها از کف موجود ارگ تقریباً 6 متر است. بر روی باروهای ارگ داغه‌های مردگرد نظامی مشهود است که با مطالعات میدانی صورت‌گرفته نیز همخوانی دارد و در بالاترین قسمت جرزها، کنگره و مزغل‌های باقی مانده است.
بخش اعظم و مهم که مردم در آن سکونت داشته‌اند در شمال ارگ واقع شده که در زمان‌آبادی، مردم کل روستا و بناهای خدماتی و... را در خود جای داده بود.
این بخش با 9 برج دفاعی، سه دروازه و باروهای طویل و قطور محصور شده دروازه‌های این بخش در جبهه‌های شمال، جنوب و شرقی بوده که در حال حاضر، دروازه غربی این مجموعه خوشبختانه زیاد دچار آسیب نشده و از همه دروازه‌های ارگ و مجموعه سالم‌تر است. در کنار هر یک از دروازه‌های شارستان دو برج دیدبانی ساخته شده تا ورود و خروج را تحت کنترل داشته باشند که تقریباً سالم‌ترین نوع این استراتژی، در دروازه غربی کاملاً مشهود است.
بیشترین فضاهای مسکونی باقی مانده در آخرین دوره سکونت در بخش شارستان در جنوب شرقی آن بوده که تمام فضاها از خشت خام و با سقف منحنی پوشش داده شده‌اند که تنوع در نوع سقف‌ها و پوشش‌ها حائز اهمیت است چراکه استفاده از چوب کمتر به چشم می‌خورد.
طبق مطالعات میدانی و توضیحات اهالی روستا در داخل شارستان حمام و آب‌انبار و در خارج از باروی شارستان و در جبهه شمالی نیز یک آب‌انبار دیگر نیز وجود داشته که براثر سیل آبی که در سه دهه گذشته وارد بخش شارستان شد، این بناها و بسیاری از فضاهای مسکونی تخریب شده و مردم روستا به‌مرور زمان داخل شارستان را رها و به خارج از شارستان کوچ کرده‌اند و از آن پس روند تخریب و آسیب‌ها فزونی یافته است.
ویژگی‌های خاص اثر
الگو برداری کامل از شهر تاریخی بلقیس اسفراین (قرار گیری ارگ در جنوب و خارج از برج و باروی شارستان) و ویژگی‌های با ارزش دیگر آن گچ‌بری و برج و باروهای سالم و اتاق‌های با انواع طاق‌های مختلف که با استفاده از خشت کار شده‌اند.
از دیگر ویژگی بارز این مجموعه خشتی طاق پوش، قوس‌ها و طاق گنبدی آن است.
یکی دیگر از ویژگی‌های بارز آن می‌توان به کنگره و مزغلهای سالم و همچنین طرح‌های که با استفاده از خشت در نمای برج و باروها اجرا شده که به آن روح بخشیده و از سادگی و بی‌پیرایگی آن خارج کرده و به ظرافت و پیچیدگی آن افزوده است.
دیگر ویژگی آن می‌توان گچ‌بری‌های و شمسه‌کاری‌ها که در متون به آن‌ها اشاره شده است را برشمرد و از همه مهم‌تر استفاده از طاق‌هایی به اشکال مختلف که همه با خشت اجرا شده و یک مجموعه‌ای با سقف‌های گنبدی و هلالی بوده که تمام اجرای طاق‌های خشتی را در این مجموعه رعایت شده است.
ارگ دولت‌آباد اسفراین با شماره 31524 در سال 1395 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
شهرستان اسفراین در دامنۀ جنوبی کوه‌های آلاداغ و جنوب و غرب شاه جهان قرار گرفته و در جنوب آن نیز رشته‌کوه‌های کم ارتفاع‌تر ازجمله کوه‌های جغتای وجود دارد. عمده‌ترین مراکز سکونتی، دشت اسفراین و صفی‌آباد هستند.
آثار به‌جای مانده از استقرارهای پیش‌ازتاریخی ازجمله جیران تپه در شهرستان اسفراین نشان‌دهندۀ سابقه تاریخی کهن این منطقه است. اسفراین در دوره‌های اشکانی و ساسانی نیز همواره جزو ولایات مهم به شمار می‌رفته و بارها در متون تاریخی و جغرافیایی از آن نام برده شده است. در دوره اسلامی نیز اسفراین به دلیل قرار داشتن بر سر راه کاروانروی نیشابور به جرجان(گرگان)رونق خاصی یافت و بیش‌ازپیش شکوفا شد. ارگ بلقیس در نزدیکی شهر اسفراین ازجمله مهم‌ترین بقایای شهرهای دوره اسلامی است. در بیشتر منابع تاریخی متعلق به دوره اسلامی، به اتفاقات و تحولات این شهرستان تاریخی اشاره شده است.
انتهای پیام